Toen wij in 1969 voor het eerst in Utrecht vertoefden, liep de werfkelder jeugdcultuur op zijn laatste benen.
Ons 'Witte Feest' werd in zo'n kelder gegeven, ik herinner mij niet meer waar dat was.
De kelders raakten in verval toen goederen niet meer over het water aangevoerd werden, maar over de weg.
In de jaren vijftig waren de meeste werfkelders niet afgesloten, werden niet beheerd en waren vrij toegankelijk.
In het midden van de jaren vijftig werden een aantal kelders gebruikt om jazzconcerten in te geven.
In eerste instantie werd er door een aantal vrienden naar de Franse jazzzender Ici Paris geluisterd, maar de toeloop werd al snel groter en men verkaste naar een grotere kelder, waar zo'n 150 personen in konden.
Er werden optredens georganiseerd met onder anderen Rita Reys en Pim Jacobs, en het Birdland Sextet.
Voor een paar gulden had je een avond vermaak in een stad waar tot dan toe weinig voor de jeugd te doen was.
Aan het eind van de jaren vijftig traden buitenlandse jazzartiesten op als Chris Barber, Roland Ronchaut, die pianist bij Chet Baker was, Phil Woods van de Jimmy Cleveland Band, en zelfs jazzlegende Quincy Jones met een aantal andere Amerikaanse muzikanten, die toevallig in Utrecht waren voor een musical.
Halverwege de jaren zestig werden veel werfkelders omgebouwd tot koffiekelders.
Er ontstonden beatkelders als Persepolis, Metro en La Grotta, allemaal met een eigen sfeer en muziekkeuze.
Ook traden er allerlei bands op.
De werfkelders zorgden voor een gevoel van vrijheid, omdat het typisch iets voor alleen de jeugd was.
De ouderen namen echt de trap naar beneden niet, die gingen gewoon naar de kroeg voor hun vertier.
Gert Hogenkamp, sinds 1954 actief met horeca en jazz in de werfkelders, begon op straatniveau, ook aan de gracht, café De Tregter.
Het café werd spoedig het middelpunt van veel popinitiatieven, de eerste Utrechtse Provadya avonden werden daar georganiseerd.
Het was mooi dat de ramen aan de voorzijde helemaal open geschoven konden worden, zodat je lekker binnen toch buiten zat.
Later werd de naam veranderd in De Drinkwinkel.
De leerlingen van onze school kwamen er ook regelmatig, hoewel dat in latere jaren afnam.
