dinsdag 22 februari 2011

ZEILTOCHT IN FRIESLAND 1971

Maandag 26 juli 1971 zijn wij met alle bagage van "De Eend" in de "Merrymac" gedoken.
Start uit Zwolle te 10:30 uur. Goede, winderige dag verder. Te Zwartsluis uitgestapt om voorraad aan boord te nemen. Van Zwartsluis over de Belterwiede tot op de Watergracht, waar wij ons in 't riet nestelden. Yoghurt, knäckebrod en koffie sterkten ons voor het schaakspel, dat uiteraard door Dick werd gewonnen. Het moet omstreeks half twaalf zijn geweest dat we gingen pitten.

Dinsdag 27 juli. Dick had slecht geslapen, ik niet. 's Morgens in zwembroek in de zon gezeten. Later op de dag weinig wind en bovendien tegen. We voeren zò langzaam dat Dick zich op schaken kon concentreren en won! Omstreeks vier uur zaten we op de Kalenbergergracht. We hebben daar de bakker, de melkboer en de caféhouder bij hun lurven gepakt, zijn daar gaan eten, wandelen (richting Oldemarkt) en slapen. 't Verrekte van de muggen. Welterusten.
Woensdag 28 juli. We waren zeer vroeg op vanmorgen. Plusminus zeven uur. Zwaar bewolkt weer, met behoorlijke wind. We zeilden na ontbijt en wasbeurt naar Ossenzijl. Daar deden we inkopen. We kregen koffie aangeboden in Café "'t Stuitje"' van Anneke. Ze bracht ons meteen op de hoogte van de belevenissen van de rest van de familie. We kregen de baby van Alex en Marlo nog te zien. 't Meisje was alweer 'n jaar oud en rond, blond en gezond.

Daarna vertrokken we uit Ossenzijl, we werden geschut in de Driewegsluis en waren daarmee in Friesland aangeland. De wind werd wat sterker en zo kwam het dat wij reeds spoedig voor het Tjeukermeer lagen. Nog te vermelden is een klein incident voor een brug waarbij wij nogal onzacht met een meerpaal in aanraking kwamen. Toen het Tjeukermeer. Geweldig ruig. Wind schuin achter. De boot trok behoorlijk schuin en Bert had de blaren in de handen en het zweet onder de oksels staan. Er werd hard gewerkt aan boord. Een stormrondje mislukte eerst maar slaagde de tweede maal voortreffelijk. De golven waren soms huizenhoog. De hele boot werd dan geheel opgenomen door een enorme golf en een eind verder weer neergesmakt. Het buiswater ranselde onze verweerde koppen.

Toen we het meer over waren zochten we een ligplaats en dronken koffie.
En kijk eens lief dagboek wat wij gegeten hebben:
- komkommer, ei, sperciebonen en aardappelen, en yoghurt na. Groots!
Laten we over schaken het volgende schrijven: Wanneer Bert wint, komt de hele partij in 't logboek.
Na 't Tjeukermeer legden we ergens aan; hoe 't daar heette weten we niet. We zijn daar vandaag Donderdag 29 juli de hele morgen blijven liggen. Het was verrekte smerig weer. We besloten een weing verder te gaan op de puf-puf. Dat bracht ons (en de boot) naar IJlst. Althans dat dacht Dick en toen dacht Bert 't ook. We bleken toen echter (edoch) in Scharsterbrug te zijn: een klein dorp voor Langweer. En daar liggen we nu nog. Te lezen.
We deden er inkopen en aten. Na het eten gingen we over tot de aktie. Zeilend lieten we het dorpje achter ons. Een flinke wind zorgde voor een behoorlijke snelheid. We voeren langs Langweer toen de lucht zeer donker werd, en zich even daarna (op 't Langweerderwielen) ruimelijk ontlastte. Alles en iedereen (Bert, ik en de boot, meer gekken waren er niet op het meer) werden zeiknat. We gingen door de brug, de regen hield op. We voeren nog wat verder en bleven plakken vlak voor het Sneekermeer. Daar droogden we de boel, zetten de tent op en even daarna sliepen we in.

Vrijdag 30 juli. Om ongeveer negen uur 't Sneekermeer op. Mooi weer, veel zon, goeie wind; bruggen wierpen zich voor ons open, we zijn blij. Inkopen doen in Grouw, daarna zeilen op 't Pikmeer.
Geweldig. Geweldig. Geweldig.
Eten was zeer goed. Na het eten heeft Dick aan de boot gewerkt. We zijn vroeg gaan slapen, ergens aan het (langwerpige) Pikmeer.
Zaterdag 31 juli. Na het ontbijt bleek er weinig te zeilen. We voeren eerst zeilend naar Grouw. Daar hebben we onze, één week 'oude' lange baarden eindelijk weer eens naast ons neergelegd. Toen dachten we weer lekker te kunnen gaan zeilen, maar de wind was te rukkend. Dat zouden onze spieren nooit kunnen bolwerken. Wij gingen toen dus lezen en eten, ergens aan de kant. Om een uur of drie dachten we: "Laten we eens naar Grouw gaan!". Aldus! Daar hebben we maar weer eens een brood gekocht, omdat de voorraad niet voldoende bleek. Dick eet te veel en ik misschien nóg meer. Mijn broek knapte.














We trachtten enigzins een mankement aan de boot te verhelpen. Voeren toen weer naar een meerkant en aten daar sperciebonen, aardappelen, paprika, ui, tomaten en ei, met yoghurt na. Verrukkelijk, werkelijk. En maar boeren.
Na de afwas kregen we zin om ons zeilend te verplaatsen, alzo voeren wij een wijle en streken na een uurtje neer in het riet tussen blauwe (zeg maar grijze) reigers, meeuwen, zwaluwen, koeien en een ontzettend mooie oranje ronde zon. Het is een werkelijk prachtige avond.
We genieten.
Zondag 1 augustus. 't Is nu maandagavond en ik moet dit zondagverslag nu nog schrijven. Omdat ik geestelijk steeds luier word en ook mijn geheugen sluimerd, kan ik nog slechts de sterkste indrukken van de dag hier opschrijven.




















Het was prachtig zeilweer; matig windje, blauwe hemel en een helwitte bal die ons beiden driftig bescheen. We hielden ons de hele dag op in de omgeving van Grouw. 's Middags echter lieten we Grouw achter ons en gingen Sneekwaarts. Niet Sneek zelf, dat lieten we rechts liggen, maar we kwamen uit in de buurt van de Langweerderwielen. We zochten, al vrij laat, een kale kant, waar we piknikten (wel warm). De maaltijd, verzorgd door Bert, bestond uit snijbonen, ui, paprika, ei, tomaat, enz., enz. Bijzonder lekker. We gingen pitten.

Zoals gewoonlijk op deze vakantietocht, was het ook dat wij op maandag 2 augustus, al zeer vroeg in de dauwende ochtend onze nesten verlieten. Het rood op onze kuiten en kaken had de nachtrust toch niet ernstig verstoord. Daar wij enig mankementje aan de 2-PK'er hadden, besloten wij, om uit voorzorg; eerst dit te verhelpen, alvorens weer zeilend te gaan genieten. Wij togen daarvoor naar het dorpje Langweer, om de verkeerde bougies aan te schaffen, dat merkten we echter pas toen we al weer weg waren. Via een "omweg" hebben we toch de Jelte Sloot bereikt, wat enigzins ons doel was. Het schaakspel van deze dag speelden wij op gemaaid gras, tussen (soms) kwalijk riekende natuurmest en aanschouwd door het echte Friese stamboekvee (wel zestig). De aanwezigheid van reuk en dieren heeft Dick naar de winst geleid.



Dinsdag 3 augustus. Van de Jelte Sloot zijn we eerst naar Heeg gezeild. 't Was er goed weer voor. In Heeg hebben we, zoals gebruikelijk, even 'n café bezocht, inkopen gedaan. Bijzonder lekker bruinbrood gekocht. Toen zijn we naar IJlst gezeild, eigenlijk om 'n paar vrienden van mij te bezoeken, maar die bleken niet aanwezig. De hele dag waren we al wat stil tegenover elkaar, maar dat werd toch wel opgelost. Dick heeft trouwens besloten niet meer warm te eten. Vandaag nog wel.
Tja.
's Avonds stak er -we liggen nog steeds in IJlst, na 's middags mooi weer- 'n geweldige storm, soms wel orkaan op. Harde regen- en windvlagen hielden ons zelfs tijdens de slaap wakker.
Woensdag 4 augustus. 's Morgens al vroeg wakker, is het nog steeds bepaald noodweer. Regen en harde wind doet de boot schommelen en het zeil steeds hoger opwaaien. Ik heb wat boodschappen gedaan en nu zitten we weer te lezen.
Uiteindelijk zijn we dan van plan weg te varen: naar Sneek. De motor bracht ons daar heen. Regenbui en andere bui zijn zo ongeveer overgewaaid! In Sneek is het toeristisch erg druk. We kopen maanzaadbroodjes en bruine bollen, die beiden heerlijk blijken te zijn.


















Op het terras "Onder de Linden" deelt Dick mee terug naar Zwolle (c.q. Utrecht) te willen. Het niet zo beste weer (geen zeilmogelijkheid) drukt de pret van het op de boot leven. (Ik krijg er een harde kont van). Dat ik het niet zo leuk vind, heb ik toch maar gezegd. Waarschijnlijk zijn we zondag op de plaats van herkomst.
's Avonds lagen we ergens buiten Sneek (te lezen, koken, zitten, niksen). We wilden 'n wandeling maken door de wijde Friese weiden. Aldus geschiedde. Op 'n gegeven (of gekregen) moment zakte ik (Bert dus) met mijn rechterpoot tot en met mijn knie in de blubber. Mijn hele laars vol met troep. De terugtocht maar weer aanvaard en de boel uitgewassen.
Dat was het wel weer voor vandaag.
Donderdag 5 augustus. Om de "Kroniek" bij te houden, moet je materiaal hebben om te kunnen gebruiken. Dat materiaal beleven we samen, maar het neerschrijven laat men aan mij over. Aldus kan de ééntonigheid van de kroniek niet erg aangeklaagd worden.
Deze dag trachtten we eerst (na 't ontbijt) te zeilen op de Witte- en Zwarte Brekken nabij onze slaapplaats. De wind was echter te hard, het water te ruw, zodat we gemotoriseerd naar Langweer trokken. "Het Jagertje", een zuivelwinkel, de groenteboerin en de bakker werden daar bezocht. We zijn trouwens weer geschoren. Van Langweer ging het zeilend op De Wielen, naar een vaart voor het Tjeukermeer. Toen de regen daar dreigde, besloten we om koffie te gaan drinken en te schaken. Toen het weer weer mooi was, zeilden we verder (nog wel even regen gehad), over het Tjeukermeer naar Dijkstrahuizen, alwaar een kroeg werd bezocht.
En morgen? ..... is 'n nieuwe dag.
Vrijdag 6 augustus. Vandaag is er een behoorlijke afstand afgelegd. Van Dijkstrahuizen ging het eerst flink over 's Neerlands water naar de Driewegsluis en toen naar Ossenzijl, waar we niet bleven. Steeds meer kwamen we op mooiere trajecten. In Kalenberg stopten we "om behoefte te doen". Dick dronk pils!!! Hij boerde hevig.


















De Kalenbergergracht bracht niet veel wind, wel lekkere zon en veel kijk schoon. Hartstikke mooie buurt daar. Toen kwamen we een tijd later op de Beulaker en Belterwijde, waar we motorden, vanwege de zeer zwakke wind. We liggen bij de Blauwe Hand (niet te verwarren met de Zwarte Hand, van Pietje Bell) en pitten daar. De laatste voerdervoorraden worden zowat opgeofferd, zodat de, vandaag nogal schrokkerige magen, tot barstenstoe gevuld zijn. (We hadden heerlijk brood uit Dijkstrahuizen). De stemming stijgt zienderogend!

Zaterdag 7 augustus, wordt de laatste etappe afgelegd. (De prijs van het bergklassement wordt dit jaar niet uitgereikt). Even moet nog vermeld worden dat we beiden nog meer dan de helft van ons geld OVER hebben. Geweldig voordeel! 's Morgens vertrokken, bracht de dag ons niet veel mooi weer. Zelfs stonden we op een gegeven moment in 'n weide de regen op ons dak ste krijgen. Vreselijk onweer. De benzine is op, het eten is verslonden en de fut is pleite. Zwolle komt in zicht, we zijn uitgeput. Het is volbracht.
Na deze lange tocht zal het daar goed rusten zijn. En ja hoor! Als de boot is uitgeladen, worden we opgehaald door Henk en Bea, naar huis gebracht en hartelijk ontvangen.
Na twee weken weer 'n douche!
Zondags zijn we 's morgens nog even verwarmd gaan zwemmen.
Daarna met de auto naar Utrecht gebracht, waar we, ter afsluiting, "gechineesd" hebben, en "Little Big Man" hebben gezien.
Amen.


(Van de"schone illustratiën" van Dick, aangekondigd op het titelblad, was in het hele manuscript helaas geen spoor te bekennen)












Een jaar eerder maakten Peter en Dick een vergelijkbare zeiltocht.
Daar is geen verslag van gemaakt, maar wel een aantal foto's:





maandag 14 februari 2011

PIZZAPARTY



vlnr: Bert, Peter B., Gerard, Henze, Kier, Stef, Wilma, Helen, Ruud en Peter.

Zaterdag 12 februari: met beestenweer van huis om in ruim anderhalf uur treinen, op Utrecht CS aan te komen. In een paar weken tijd was, op initiatief van Peter en Bert, een bijeenkomst uitgeroepen waarbij maar liefst tien personen kwamen opdagen. Biercafé Olivier wilde ons niet hebben, het is daar op zaterdag veel te druk, dus het werd De Winkel van Sinkel aan de Oude Gracht: groot, en het personeel let niet op de klanten, dus we doken snel een hoek in en zijn daar de meeste tijd ook blijven hangen. Het bestellen van consumpties was wat problematisch, maar daar zaten we niet echt mee. Er bleken ook nog een aantal rokers in het gezelschap aanwezig te zijn, en buiten beraamden zij het plan om Marijke Volkers te gaan arresteren, die tenslotte in de buurt woonde. Helaas was ze naar Rotterdam gevlucht, en dat was toch wat te ver weg. Hopelijk is ze er een volgende keer bij.






















Er hing direct weer een vertrouwde sfeer, dat gebeurd steeds bij deze gelegenheden. Een aantal mensen hadden elkaar sinds 1973 niet meer gesproken, maar na 1 blik en begroeting speelde dat geen enkele rol meer.
Ruud Spall kwam zijn hele NIMETO archief doneren, bestaande uit vrijwel al de uitgebrachte schoolkranten, waaronder de oorspronkelijke Nimeto Kwintels, twee prospectussen, de originele Cucamonga's (het dagblad wat we tijdens de Alterna werkweek samenstelden), een paar exemplaren van het (mislukte) experiment met de nieuwsbrief voor afgestudeerden: Evolution. Ik zal daar de komende tijd delen uit publiceren. Veel is door de tijd ingehaald, maar er staan ook nog wel leuke dingen in.
Wat mij direct opviel is dat we flink experimenteerden met het bladformaat, de latere uitgaven werden allemaal op een ander formaat uitgegeven. Aan de hand van deze kranten zal ik op termijn de leerlingenlijst uitbreiden met een indicatie in welke klas we hebben gezeten. Voor mij is dat nog steeds een raadsel, omdat er in de vier jaar dat we op school zaten flink gemixed werd met de leerlingen.
Bert Thomassen had ook wat uit zijn archief meegenomen, onder anderen de brieven die hij ontving naar aanleiding van zijn oproep tijdens de tweede reünie in 1998 om hem een korte beschrijving te sturen van ieders levensloop na de NIMETO. Daarmee heb ik nieuwe entries gemaakt voor Gerard Den Toonder en Ruud Spall in het hoofdstuk "Hoe ging het verder met ..." verderop op dit Blog.
Bert leverde tevens een logboek aan waarin een dagelijks verslag is opgetekend over een zeiltocht in de zomer van 1971, met de boot van Dick Helsloot. Bert en Dick zeilden twee weken door Friesland. Dick herinnerde zich er niets meer van, ik zal het logboek binnenkort publiceren, misschien frist dat zijn geheugen dan op.
Ook werd duidelijk dat er na al die tijd nog steeds vriendenclubjes bestaan, bijvoorbeeld: Paul van Huizen - René Verbruggen - Anja van Minnen, en Anton Kipmulder - Rein van de Pol - Judith Everse. Henze Pegman en Stef van den Eijnden werken al jaren samen, dus er lopen nog steeds allerlei lijntjes tussen de klasgenoten.
Wilma werd uitgebreid door Henze bedankt voor het feit dat ze ooit in zijn tas zat te rommelen, zijn identiteitsbewijs bestudeerde en uitriep "Je heet helemaal geen HENNIE, je heet Henze J!". Het kostte wel wat moeite voordat Hennie daar van overtuigd was, vooral de sportvereniging waar hij stukjes voor schreef, had moeite met de naamsverandering. Die Henze liep echt wel met zijn neus in de wind. Maar Henze bekte beter, en heeft zijn artistieke carrière naar een zichtbaardere plek gebracht. Wilma kreeg een fraaie Theater DVD boxset, die haar de komende dagen ongetwijfeld van het Friese karrepad zal afhouden.

Stef had met zijn naamsverandering wat minder geluk. Toen hij, na het tweede jaar NIMETO naar de toneelschool vertrok, vond hij dat hij een artistiekerige naam verdiende en bazuinde rond dat hij echt StephAn genoemd wilde worden. Deze aktie werd door zijn medestudenten wat meewarig bekeken, en StephAn werd het hele jaar SteelPan genoemd. Tja, daar groeit je ego niet echt van. Stef heet dus nog steed Stef.
























Na het bezoek aan de Winkel van Sinkel maakten we een korte wandeling door de binnenstad en hebben in een rustig Italiaans restaurant een pizza gegeten. De foto bovenaan het artikel is daar gemaakt.
Rond 21.00 uur vertrok iedereen weer naar huis.
























Ik hoop dat de andere aanwezigen hun visie op de bijeenkomst met elkaar willen delen, ik breid dit artikel graag uit met wat meer foto's en herinneringen.

(gerard)

Buiten roken:
Stef was binnengekomen met een enorme "joint" in de vorm van een, bij de bouw op de Oude Gracht ontvreemde afvoerbuis.
Hij was wat teleurgesteld dat de al aanwezigen van onze groep hem niet echt opmerkten, zij hadden kennelijk alleen aandacht voor elkaar.
Stef bleek nog te roken, zoals ook Henze, PeterB, Helen en Bert. Ik alleen nog bij feestjes en bijzondere gelegenheden, gelukkig mocht ik "draaien" van Stef.
Onder het roken was Stef bijzonder geïnteresseerd in wanneer wij rookten en of dat ook na het vrijen was. Of dat wij helemaal niet meer vrijden.
(peterW)

zondag 13 februari 2011

Verpotten


In het Kerstnummer van de schoolkrant, verschenen op 22 december 1972, verzorgde Truus een fraaie middenpagina over het verpotten van planten. Ruud had gelukkig nog een exemplaar van deze NimetoKwintel, zodat we deze 'spread' nogmaals kunnen bekijken.

(Opklikken voor een leesbare versie)