woensdag 30 maart 2011

MARIJKE's EXPO



Uitnodiging Expositie

Graag nodig ik jullie uit voor een bezichtiging van mijn expositie in het Forumgebouw van de Universiteit van Wageningen. Samen met de fotografen Marianne Berkhoff en Katinka Schreuder exposeer ik in het spectaculaire atrium van dit door Quist Wintermans architecten ontworpen gebouw. Forum is de unieke blikvanger van Wageningen Campus. Onderwijsfaciliteiten, horeca en de Bibliotheek van Wageningen UR worden in dit gebouw op grootse schaal bijeen gebracht.

Op zaterdag 9 april van 15:00 - 17:00 uur organiseren wij, in samenwerking met Studium Generale, een “ontvangst” voor onze “relaties” (lees vrienden en familie) met een drankje en een hapje op de 2e verdieping voor de ingang van de bibliotheek.

Het zijn de foto’s van mijn afstuderen aan de Fotoacademie dus velen van jullie hebben mijn foto’s al gezien.
Toch is het de moeite waard de expositie te bezoeken, de foto’s van mijn mede-exposanten (met wie ik ook in Rome exposeerde) zijn prachtig en alle foto’s komen fantastisch tot hun recht in het fraaie Forum gebouw.
Op 9 april is er tevens Bachelor open dag van de Universiteit, dus je kunt ook een leuke studie op het gebied van “gezonde voeding en leefomgeving” uitzoeken!

Tot ziens in Wageningen!

Marijke Volkers

P.S. Omdat we graag willen weten hoeveel hapjes en drankjes er naar de “borrelplek” moeten komen hoor ik graag of je komt!

Zie ook:
http://studiumgenerale.wur.nl/
http://www.wageningencampus.wur.nl/NL/Gebouwen/Forumgebouw/

Adres Forum gebouw:
Droevendaalsesteeg 2 (Gebouw 102)
6708 PB Wageningen
Tel. 0317 – 48 21 60

Route uit Utrecht of Arnhem:
Neem op de A12 de afslag ‘Ede, Bennekom, Wageningen’. Volg de ANWB-borden richting Wageningen en binnen de bebouwde kom de Wageningen UR borden, richting het betreffende gebouwnummer.

Marijke Volkers
FOTOGRAFIE
www.marijkevolkers.nl

maandag 28 maart 2011

HÖLZEL EXPO

Een mooie zondagmiddag, wat doe je dan?
In de auto, over de snelweg naar Rijswijk natuurlijk, de opening bijwonen van de tentoonstelling van werk van Edward Hölzel.
Veertig jaar geleden onze leraar etaleren/decoreren en samen met Frits Frietman de drijvende kracht achter de creatieve lessen op de NIMETO.
Toendertijd wisten we niet dat de opleiding nog zoveel invulling nodig had, maar het moet veel werk geweest zijn om voor ons zinnige bezigheden te bedenken. Achteraf nog een pluim, dat we daar zo weinig van gemerkt hebben.

Bij binnenkomst kreeg ik direkt een stevige hand en werd mijn naam genoemd. Ook daar keek ik van op, na 38 jaar direkt herkend te worden door Edward, ik vind het knap. Moeiteloos werden een aantal andere leerlingen genoemd, en kwamen er een aantal anecdotes voorbij.

Ondertussen waren Frits Frietman, Nico de Vries en Wilma Smit (Walhout) ook gearriveerd. Frits vond dat ik wat trekken vertoonde van Bert Thomassen, maar dan van jaren geleden. Dit misverstand werd snel opgelost. Nico herkende mij ook niet, terwijl wij elkaar toch bij de eerste reünie van de NIMETO nog hebben gesproken.
Ook Kees Nelis, de leraar lichamelijke opvoeding was aanwezig, net als Boon, iemand waar wij nooit les van hebben gehad.







De expositie werd geopend door Frits Frietman.

Eerst dacht ik uit de speech te kunnen citeren, maar het is een mooi verhaal, daarom in zijn geheel geplaatst. Hieronder de speech:



Dames en heren,

Staat U mij toe, voor ik iets ga zeggen over het werk van de bijna 70 jarige kunstenaar Edward Hölzel, U een korte anekdote te vertellen. Ik heb deze anekdote nodig om het werk van Edward te positioneren en van mijn kleur te voorzien.

Toen ik in 1974 ging wonen op het plein in Voorburg, waar ik nu nog steeds woon, was ik daar de enige, enigszins bekende kunstenaar. Ik hield mijn tentoonstellingen in het Stadsmuseum van Voorburg en werd werkend lid van de Haagse Kunstkring en van Pulchri Studio. Dit alles min of meer gelijktijdig met Edward Hölzel met wie ik ook toen al bevriend
was.

Rond het jaar 2000 bleken er echter ineens nog twee beeldend kunstenaars op mijn pleintje te wonen en die waren daar niet komen wonen; nee die woonden er al bijna net zolang als ik, maar zij hadden plotseling besloten, nu de kinderen het huis uit waren, ook beeldend kunstenaar te worden, want zij hadden zich herinnerd dat zij op de middelbare school toch ook wel aardig konden tekenen.
Eén van die dames, want het waren dames, had zelfs een bordje voor haar raam geplaatst, dat zij beeldend kunstenaar was, iets waar ik zelf eerlijk gezegd nog nooit op was gekomen. De andere dame, die altijd trouw mijn tentoonstellingen had bezocht, sprak mij aan bij de opening van één van mijn exposities in het Stadsmuseum van Voorburg en feliciteerde mij met de verkoop van vier van mijn werken. Haastig voegde zij daaraan toe, dat zij op dat moment ook exposeerde in een bejaardenhuis in Delft en dat zij er al twaalf had verkocht. Ze keek mij daarbij aan, alsof zij mij nu definitief had verslagen. U begrijpt dat ik toen even een poosje vertwijfeld voor mij uit heb staan staren, totdat het tot mij door begon te dringen dat de devaluatie van het kunstenaarsschap nu een feit was. Er werd door haar helemaal niet meer over het werk zelf gesproken, maar alleen nog maar over de verkoop ervan en ik dacht met enige weemoed terug aan mijn oude leraren op de academie, die het mij zo anders hadden geleerd. En het ergste is nog, dat ook de politiek tegenwoordig, uit commerciële overwegingen, een zekere goedkeuring lijkt te geven aan deze devaluatie!

Dames en heren, hoe anders is het gesteld met het werk van Edward Hölzel! In een combinatie van vakbekwaamheid, bevlogenheid en een vleugje naïviteit ten opzichte van de huidige ontwikkelingen, tovert hij ons een serie schilderijen voor, die iedere vergelijking met het schijnprofessionalisme van de laatste tijd meedogenloos kan weerstaan.
Hier geen charmante kleurpoepjes op een veel te duur stuk linnen, maar doorwrocht werk, dat alleen maar kan ontstaan na een serieuze en gedegen academieopleiding. Het zijn kleursymfonieën geworden, hoofdzakelijk gebaseerd op één thema, waarbij de composities, en de ritmes binnen die composities, ons in hun verscheidenheid iedere keer verrassen. En wees eerlijk, de meeste van ons hadden die mogelijkheden van zo 'n stelletje ouwe dozen van dé Albert Heijn, dé Jumbo of dé Hoogvliet toch echt niet herkend. Hier onderscheidt de ware kunstenaar zich! In een flits moet Edward gezien hebben, dat er een oneindige hoop mogelijkheden en variaties moesten zijn met deze dozen.
Het strijklicht, het volle licht, de schaduwvlakken, de schaduwwerpende vlakken, de gaten en de holtes en de kreukels, vouwen en frommels, en dat allemaal in dienst van het ritme en de kleur van de symfonie op het platte vlak, waarmee de schoonheid van de vernieling en van het onvermijdelijke verval wordt aangeraakt en aangegeven. Het zijn naar mijn idee in hun visie en in hun uitwerking allemaal juweeltjes geworden.

Edward zijn eerste, en waarschijnlijk ook zijn meest inspirerende leermeester was de bekende Haagse schilder Gerard Wensma, van wie je, slechts een paar jaar na zijn dood, helaas nu al bijna niets meer hoort. Ook hij zocht rond zljn zeventigste naar één thema om mee te variëren.
Bij hem waren het daken, bij Edward zijn het dozen.
Slechts 2 letters verschil!
Wat zijn ze in dat opzicht dicht bij elkaar gebleven! Met veel zorg en technisch vermogen schiepen en scheppen zij hun werken, die bij Edward uiteindelijk wat meer naar de abstractie neigen, waardoor hij zich toch enigszins losmaakt van zijn leermeester.
Het is verbluffend om mee te mogen maken en het is geruststellend om het verschil te zien van dit werk met het werk van mijn twee onverwachte collega's bij mij op het pleintje.
Dames en heren, ik wil besluiten met een paar regels voor te lezen uit het kort geleden verschenen, prachtige boekje "Adel van de Geest" van Rob Riemen. Hij schrijft bovenaan pag. 70 de bemoedigende regels:
- Als humaniteit, waarheid, schoonheid en eeuwigheid misschien grote woorden zijn - groter in ieder geval dan wij in deze oppervlakkige tijden gewend zijn- laten wij dan de rechtvaardiging van het kunstenaarsbestaan zo formuleren:
"Het kunstenaarsbestaan is een levenslange trouw aan de taal, of aan de klank of aan het beeld en die levenslange trouw is daarmee voor ons een geschenk van de goden!"-

De bijna 70 jarige Edward Hölzel is daar naar mijn idee een sprankelend voorbeeld van!!

En hiermee verklaar ik deze tentoonstelling voor geopend.

Frits Frietman

Om een uur of half vijf vertrokken we weer. Nico en Wilma voerden nog een "Cannes filmfestival" toneelstukje op, met als onderwerp de nieuwste aanwinst van Nico, een fervent auto- verzamelaar, zoals je kunt zien in het hoofdstuk Hoe ging het verder met ..., eerder op dit blog.

Edward, bedankt voor de ontvangst, en de fraaie expositie.

(Gerard)

Wilma:
(Over de rit naar huis): Dacht af en toe dat ik live in een Nintendospel meedeed. Oeps... daar is een kruising.... whhhhoeoeoeoemmmm.... weg kruising... bocht.... whoeoeoeommmmm... streep.. weg.... streep.... soort kermisattractie.
Verstand maar gewoon op nul gezet en net als in een vliegtuig gedacht: 'als dit mis gaat, hoef ik het niet na te vertellen'. Maar ik vond het bezoekje ook heel leuk. Wat mooi dat die mannen, inclusief Nelis, ook elkaar als persoon en hun (kunst) werk loyaal zijn gebleven.

Na de rit nog even in het zwart-witte penthouse met skyline Almere van Nico een drankje genuttigd en daarna zeer tevreden in mijn eigen oude zwarte dieselbak uit '97 gestapt en de reis vervolgd.

woensdag 9 maart 2011

GALERIE ARTI-SHOCK





























Zondag 27 maart a.s. zal Frits Frietman om 15.00 uur een tentoonstelling van schilderijen van Edward Hölzel openen.

Thema:
De schoonheid van de vernieling

Een serie schilderijen met als uitgangspunt:
Verscheurde en gestapelde dozen, verfrommeld en gemodelleerd karton.
Hierbij gaat het niet om exacte weergave van het object, maar om het spel van lijn en vlak, licht en donker balancerend tussen figuratie en abstractie.

Alle NIMETO gangers zijn van harte welkom!

Plaats van handeling:
Galerie ARTI-SHOCK
Schoolstraat 26
2282 RD Rijswijk (Z-H)
Tel.: 070 - 390 8095
(26 maart-20 april)

Openingstijden:
13.00 - 17.00 uur (woe-do-vrij)
11.00 - 16.00 uur (zat.)
14.00 - 17.00 uur (zo.)

dinsdag 8 maart 2011

4e JAARS CABARET GROEP

In het archief van Ruud Spall kwam ik een Sinterklaas programma tegen uit december 1973.
In het omslag zat een concept voor een cabaretgroep.

Onderstaand de tekst die behouden gebleven is.

Hallo,

Wij zijn: Ruud Spall, Peter Bindels, Bert Thomassen, Kier Knol, Jan Naezer, Helen Eggenkamp en Marijke Volkers.

Wij hebben een cabaret programma geschreven en willen dat gaan opvoeren.
Door de examens van ons wordt dit moeilijk en daarom laten we er in ieder geval een L.P. van maken.
Een stereo L.P. waar ons hele programma opkomt.
Het blijft weliswaar mogelijk dat wij in juni nog een avond zullen verzorgen.
De L.P. maken we ondanks alles.
De prijs is afhankelijk van het te verkopen aantal.
Indien wij er 25 verkopen wordt de prijs fl. 17,50.
Bij 50 stuks verkoop echter slechts fl. 15,00.
Bedenk dat het een uniek aandenken en herinnering is.
Hoe hoger de verkoop, hoe voordeliger de L.P. wordt.
Je moet vooraf betalen (voor 18 mei 1973).
Stimuleer je vrienden, vriendinnen, opa en oma om deze L.P. ook te kopen.
Het is klassewerk, geen amateuristische rotzooi!
Jullie kunnen ons kennen van het Sinterklaasfeest.
Dat was ons allereerste geïmproviseerde en ongerepeteerde optreden.
Dus wat goed zal het nu zijn.

T.z.t. kun je een proefbandje beluisteren, voor je gaat betalen.

(De bestellijst voor deze L.P., inclusief binnen- en buitenhoes, werd door 21 mensen ingevuld. Vrijwel allemaal uit E4a en b. Totaal werden er 23 exemplaren verkocht in de voorverkoop, want Ruud en Kier bestelden beiden 2 exemplaren).
































Het optreden op het Sinterklaasfeest bestond uit de volgende onderdelen:

Imagine
Sint-Nicolaas
Gastarbeiders
Wim en Frank
Weerzinwekkende gesprekken
Banana striptease
Souldans
Saneringsbuurten
Wie van de drie
Spanning

Pauze

Imagine
De scholier
The golden hour show
Redevoering
Wim, Frank en Els
Romeo en Julia
Interview nmet Sint-Nicolaas
Mijnheer de leraar
De gangsters
Nu op de kleuterschool
Vacuum
Finale:
School van Hoop en Glorie

SCHOOL VAN HOOP EN GLORIE
(staande zingen) melodie: Land of Hope and Glory

Dit is de school met glorie.
Dit is de school zonder strijd.
Een school met victorie.
Een school waar ik voor pleit.

Vier jaar lang studeren.
Vier jaar houd ik 't uit.
Steeds de leraar vereren.
En nu roepen wij luidt:

Wat een school met glorie.
50 jaar met vlijt.

Refrein:
50 jaren victorie.
Zonder haat en nijd.

1972
(Uitgevoerd door de hele groep).

Buiten huilt de wind om de school
Maar de kachel staat te snorren op vier
D'r hangt geen lapje voor de brievenbus
Maar in de tochtigste kieren zit papier
De school is heel erg arm
En niemand houdt van ons
Maar we hebben lol
Al is het overvol
En ook koffie en Bouma's koeken
Het is gewoon te gek
Je breekt je nek
Over de troep in de gangen
En lokalen
Niet dat dat ons kan schelen
Wij werken rustig door
Want de school gaat nooit teloor
Hier is geluk heel gewoon

Buiten huilt de wind om de school
Maar binnen werkte je abnormaal
En het etalagedecor op tafel
Stond er de volgende dag nog helemaal
Ook hadden wij een werkweek
Daar zijn we toen verdwaald
Van de weg geraakt
Carrière gemaakt
Heel die zaagselsmaak vergeten
En de etalageschool verrees
Zonder vrees
Van der Zee en Verbeek
Die deden wat ze konden
Maar het ging niet, dat was zonde
De legpuzzel was klaar
In het vierde bestaansjaar
Toen was geluk heel gewoon.

Je stage bleek het eerste teken
Dat de zaak al was bekeken
Voor zover
Je zonder plichtsbesef
Je leven leed
Je leven leed

Nu is geluk heel gewoon.


Nog een aantal onderwerpen waren:

De Hemel - lied van Jan Naezer
Sketch 3 - met Jan Naezer en Kier Knol
Sketch 5 - met Kier Knol en Ruud Spall

zaterdag 5 maart 2011

ONS SCHOOLLIED



(melodie: Op een mooie Pinksterdag)

In de vreemde vogelbuurt,
aan de Kievitstraat,
staat een heel oud schoolgebouw, en rotgebouw, een krotgebouw
waar etaleurs in gaan.
Spelen daar de kunstenaar
terwijl ze dat nog lang niet zijn.
En dat doen ze vier jaar lang, of vijf jaar lang
dat ligt er net maar aan.

In dat mooie Tuindorp oost
aan de Smijerslaan
staat een heel mooi schoolgebouw
betongebouw,
showgebouw waar schildertjes in gaan.
Leren ladder-lopen, beitsen, witten
tot ze purper zien.
En dat doen ze vier jaar lang, of vijf jaar lang
dat ligt er net maar aan.

Verlaten wij de Kievitstraat
over een jaar of vier
dan komt er naast dat schoolgebouw,
betongebouw, ons showgebouw
maar willen we dat nu wel?
Leren dan op stoelen zitten
rotzooi ruimen, eindeloos,
en dat moet dan vier jaar lang
of vijf jaar lang,
wat hebben we daar nu aan?

Adèle, Mirjam, Frans, Rens en Rinus (3a)

donderdag 3 maart 2011

SCHOOLKRANT

10e jaargang - Nr. 1, januari 1971

Schoolkrant uit ons tweede jaar, op het bekende 'Provo' formaat: een staande A4, éénmaal gevouwen, dus 105X297 mm. Krant werd gestencild met rode inkt, en is moeilijk te lezen. Illustraties lopen dicht, de meeste artikelen gaan over de verschillende leerlingen commissies. Het lijkt op Oostduitse leest geschoeid, net als de aangekondigde aktiviteiten.
Dat we toen daar onze stoel voor uitkwamen.
We komen wat bekende namen tegen: Jan Naezer, Peter Walhout en Bert Thomassen die van zijn Solex afwil. Verder al een Schizostrip van Dick en Gerard.
Die cabaretgroep, heeft die ooit opgetreden? Zaten er mensen van ons jaar in?
(Gerard)


Utrecht, 23 november 1970

Aan de Schoolvereniging, bestuur.

Hierbij tekenen wij protest aan tegen het feit, dat de derde klassers geen bericht of uitnodiging hebben gekregen voor het schoolfeest van 4 november j.l.
Wij willen het bestuur erop attenderen dat ook de derde klassers fl. 10,- aan de schoolvereniging betalen en dus evenveel recht op feesten en schoolkranten hebben.
Wij hopen dat er in het vervolg ook met ons rekening wordt gehouden.

Hoogachtend,

Eric Nieuwenkamp,
3e klassen
Etaleursschool.

Ondertekend door alle 3e klassen etaleurs.



SCHOOLBESTUUR

1. Leraren
2. Leerlingen
3. Presidium, 5 leden:
(Het presidium is de uitvoerende macht)
Voorzitter: Jan de Vries.
Tevens woordvoerder van de schoolvereniging bij de directie. Met algemene stemmen in het presidium als voorzitter gekozen, bij gebrek aan tegenkandidaten. Zorgt voor contacten leraren-leerlingen.
Secretaris: Peter Walhout.
Zorgt voor het contact met andere scholen en contact Algemene vergadering en Culturele commissie.
Penningmeester: Duindam.
Jan Alkema: Zorgt voor contact Algemene vergadering, sport commissie en contacten tussen de Schildersschool en de Etaleursschool.
Herman Firing: Zorgt voor contact Algemene vergadering, schoolkrant en zorgt samen met Jan Alkema voor contacten tussen de Schildersschool en de Etaleursschool.
Agnes van Zwetselaar: Zorgt voor contact Algemene vergadering en de Feestcommissie.



CULTURELE COMMISSIE

Het voorlopige programma ziet er als volgt uit:
1. Lezing kunst van dhr. Jongeneel.
2. Voorlichtingsavond Release/Bond voor Vrijheidsrechten.
3. Film en/of Toneelavonden.
4. Verschijnen van een periodiek d.m.v. schoolkrant waarin opgenomen wordt:
5. Tentoonstellingen op wedstrijdbasis.
6. Het maken van een film.
7. Politieke (forum)avonden.
8. Organiseren van excursies.
9. Forumavond n.a.v. het verschijnen van het groene boekje (het rode was reeds langer uit).
In het forum zullen leraren en leerlingen (naar we hopen) zitting hebben.
10. Kunstmarkt.

Dit programma zal eerst nog de goedkeuring van de direktie moeten hebben.

Binnenkort hopen we te starten met een eerste avond. Dit zal dan de lezing van de hr. Jongeneel worden, of anders een filmavond. Tijdige aankondiging volgt, let dus op het leerlingenbord.

namens de Culturele Commissie,
Peter Walhout.

SPORT COMMISSIE

Dit jaar is er weer een nieuwe sportcommissie geformeerd. Deze commissie zal pogen allerlei sport evenementen te organiseren. Maar dit kan niet zonder de hulp van onze medeleerlingen. Daarom zal er nog een stencil worden uitgereikt waarop de verschillende mogelijkheden vermeldt zullen staan. Uit de vergaderingen zijn tot nu toe de volgende punten naar voren gekomen:
het organiseren van:
Volleybalwedstrijden
Voetbalwedstrijden
Schaatswedstrijden
Auto-puzzle tochten
Sportdagen
De sportcommissie wenst u tot slot voorlopig een sportief jaar toe.



FOTO COMMISSIE

De foto commissie bestaat uit vijf leden:
J. Fictoor (4b)
A. Aanheld (2d)
Rooyen (2d)
Naezer (2d)
J. Duursma (2b)

Zij stelt zich ten doel:
Het organiseren van een aantal fotowedstrijden.
Het geven van één, zonodig meer theorie-lessen over de onderwerpen:
ontwikkelen en
afdrukken
Het onder toezicht van één der commissieleden, ontwikkelen en afdrukken van foto's voor hen die meedoen aan de wedstrijden.

Regelementen voor de wedstrijden:

a. Voor de vastgestelde datum de foto's inleveren bij één van de commissieleden.
b. De foto's moeten op een harde ondergrond geplakt zijn.
c. De foto's mogen niet kleiner zijn dan 13X18 cm.
d. De foto's moeten door jezelf gemaakt zijn.

De foto's worden beoordeeld door de jury, die bestaat uit leraren.
Voor de vijf beste foto's zijn prijzen beschikbaar.
Diegenen die de theorielessen en de lessen in ontwikkelen en afdrukken willen bijwonen, moeten zich zo spoedig mogelijk in verbinding stellen met één der commissie leden.



CABARET
Naar aanleiding van de enquète over wat voor groep of band de leerlingen zouden willen horen op een schoolfeest, hebben wij, E1b, een cabaretgroep opgericht.
Dit hebben we gedaan omdat wij van mening waren dat er een schoolcabaret moest komen. Van dhr. Verbeek hebben wij toestemming om in de kantine van de school te oefenen.
Het cabaret bestaat uit 15 personen waaronder drie muzikanten, een drummer, een bassist en een pianist. Zij zullen de begeleidingsgroep gaan vormen. De sketches en liedjes die wij gaan opvoeren zijn door ons zelf geschreven en gecomponeerd.
Als alles goed gaat hopen we dit jaar nog een uitvoering te geven.

Rob Heyman, E1b.

VRAAG EN AANBOD
Occasion te koop:
Solex voor fl. 30,-
Deze moet gerepareerd worden!
Ook kan hij geruild worden voor een goede fiets.

Bert Thomassen, E2b.

De toiletvoorzieningen in de Kievitstraat waren wat primitief, onderstaande strip probeerde een voor de hand liggende oplossing te verduidelijken.
Helaas werd de trekker verkeerd geïnterpreteerd, maar als je de strip even op je laat inwerken is het vast wel duidelijk wat de bedoeling was.