Voor Peter had ik een gedrukt exemplaar meegenomen van de NIMETOX strip, die je verderop dit blog nog steeds kan bekijken. Tenslotte is het aardig dat je een strip waar je zelf in voorkomt, ook in de hand kan houden.
Verschillende zaken passeerden weer de revue. Toen ik in september 1969, ongeveer drie weken later als de anderen (en zonder toelatingsexamen te hebben gedaan) het lokaal van Stam in de Kievitstraat binnengeloodst werd, moest ik hem uitleggen hoe mijn achternaam gespeld werd: met 1 of met twee a's. Toen ik antwoordde, "met 3", stond ik direct bekend als wijsneus.Al snel bleek dat zowel Peter als ik wel eens in Elburg kwamen, Peter had daar connecties met het Poppentheater, en ik had daar een kennis wonen, waar ik wel eens logeerde. Een gezamelijke kennis schijnt altijd te helpen om het ijs te breken.
Verder vertelde Peter dat er een jaar of tien geleden een NIMETO boek was gepubliceerd met informatie van de leerlingen, die ze zelf aanleverden, vergelijkbaar met het 'visitekaartjes' boek wat een inkoper vaak gebruikt. Ik kon mij wel herinneren dat er tijdens één van de reunies over gesproken of geschreven is, maar niet dat er daadwerkelijk ook iets gepubliceerd is.
Peter beloofde een volgende keer het boek mee te nemen, net zoals zijn foto's uit Westbroek en Benschop, waar de meesten van ons wel eens op bezoek zijn geweest.
Hopelijk komen daarop ook weer reakties van wat lezers binnen.
Ook bevestigde hij dat er voor de Alterna film een brief naar de VPRO gestuurd is met een uitleg wat we gingen doen in deze Alternatieve leefgemeenschap en de vraag of ze er belangstelling voor hadden. Zij hebben nooit contact opgenomen, en wij nadien ook niet.
Ik legde uit waarom ik met de Kwintel blog begonnen ben:
In de herfst van 2008 ging ik na een cursus in Hoog Catharijne in Utrecht nog even de stad in. Het was een donderdagavond, dus het was druk op de Oude Gracht. Opeens zag ik een gezicht wat ik herkende. Meestal weet ik ook direct de bijbehorende naam, en spreek de persoon dan aan.
In dit geval liet mijn geheugen mij in de steek, en zonder iets te zeggen liep ik door.
Terug in de trein zat ik te peinzen: het moet iemand van de NIMETO zijn geweest, maar wie. De naam Judith viel mij in, maar het paste niet. Jammer, ik kwam er niet uit.
Na een paar weken zat het mij toch niet lekker, een leuke tijd gehad in Utrecht en ik wist niet meer hoe of wat.
Opeens viel het kwartje, het was Judith niet, maar haar toenmalige vriendin, Jenny die ik op de Oude Gracht zag.
Een paar dagen later zocht ik het klasseboek van 4A op, en daarin vond ik de correspondentie van Bert Thomassen over de reünie uit 1998. Dat was een mooi begin voor een weblog. Zo heb ik het uitgevoerd, en ik moet zeggen dat de omvang van het blog nu al een stuk groter is dan ik ooit heb kunnen denken.
Na ruim een uur kwam een draaiorgel ons vermaken met een concert, wat nooit meer ophield, dus we moesten verkassen om, zonder te schreeuwen, het gesprek voort te kunnen zetten. Via de Nieuwezijds Voorburgwal gingen we de Warmoesstraat in, langs het huis waar de broer van Peter, Ben, woonde in de tijd dat wij op school zaten (Warmoesstraat 47, volgens Peter, tegenover het oude politiebureau). Helaas moest Dirk al weer naar huis, dus wij hebben nog een aantal biertjes gedronken in Café Verhoeff aan de Zeedijk, gerund door twee van mijn ex-collega's van Reed Elsevier.
Een prima lokatie om wat vaker te vertoeven.
We besloten nog wel om gezamelijk de tentoonstelling van Theo van den Boogaard in het Stadsarchief aan de Vijzelstraat 32 te bezoeken, waar 100 fraai getekende, Amsterdamse stadsgezichten te bezichtingen zijn.(Gerard)
