dinsdag 25 december 2018

EINDEJAARS WENS















Bovenstaande kaart ontving ik van Edward Hölzel, met weer een fraaie afbeelding van één van zijn schilderijen. ("Darmera Peltata" - Acryl op linnen - 100x100 cm.)
Te bijzonder om voor mijzelf te houden, vandaar dat hij hier ook voor de Kwintel lezers staat.

(Darmera Peltata met de Nederlandse naam Schildblad, is familie van de Saxifragaceae. 
De bloemkleur is roze en de bloeitjd is van april tot en met mei. 
De hoogte van deze vaste plant is circa 60 cm. 
Darmera Peltata verdraagt een temperatuur tot -25 graden Celcius en verlangt een licht beschaduwde plek nabij bomen en heesters. De bodem moet voedselrijk en vochthoudend tot vochtig zijn). 

zaterdag 1 december 2018

DE FILMVERTONING








De twee voorstellingen in de huisbioscoop van Ruud zijn achter de rug.
Het is de moeite waard geweest, iedereen vond het aangeboden programma mooi.
De opgang naar de bioscoop was gedecoreerd met een aantal filmstills, waar na afloop een keuze uit gemaakt kon worden om mee naar huis te nemen.


De introductiefilm, met een groot aantal door ons gemaakte etalages, zag er prima uit.
Achteraf gezien waren we daar ontzettend druk mee, en het resultaat mocht er zijn.
In het eerste jaar hadden we voornamelijk de vitrines tot onze beschikking, in een groot en koud lokaal, verwarmd door een enkele potkachel.
Daarna,  in het tweede jaar , de grote etalages in het middenlokaal.
We kregen meestal een thema op wat uitgevoerd diende te worden bijvoorbeeld: Ambassador, Eeuwig, Kaleidoskoopjes, Kunst op Straat en Midwinterfeest.

Het voorbeeld wat hier te zien is, "Diversen", is opgebouwd uit een aantal etalages waarvan niet meer te achterhalen is welk thema uitgebeeld werd.
Dit is een klein gedeelte uit de hele serie.
Ruud heeft er veel vastgelegd en er een mooi overzicht van gemaakt.

De film Alterna is er flink op vooruit gegaan, nu met een echte soundtrack.
Ik wist niet meer of we met een draaiboek hebben gewerkt, of uit de losse pols, maar Ruud wist te vertellen dat er geen draaiboek was.

Achteraf heeft hij de synopsis gemaakt, die al eerder op de Kwintel verschenen is, en die je hier kunt vinden:

Met alle informatie uit de kampkrant Cucamonga, namen van de meeste leerlingen die in Vierhouten aanwezig waren, en een schema van het filmen:

ALTERNA - Synopsis

"Opnieuw Alterna", met opgave van het oorspronkelijk gesproken woord en een aantal stills:

Opnieuw ALTERNA

De vijfendertig minuten waren zo voorbij.

De "Padvindertjes" aflevering van de Gezusters Kokkel uit 1991, was een waardige afsluiter van deze film marathon.
Onder de indruk van het gebodene bleven wij nog wat napraten in de bioscoop, onder toezicht van Ruud's enorme StarWars verzameling.
Later zetten we het voort in een pizzeria in het centrum van Nieuwegein, waar nog heel wat (voor mij) nieuwe herinneringen en bekentenissen over de tafel gingen.
Het blijft mij bij als weer een waardevolle gebeurtenis met een aantal mensen die mij steeds dierbaarder worden.
Veel dank aan de Spallen voor een warme ontvangst en een voorbeeldig verzorgde middag.
- gerard

Marijke - Jammer dat je er niet was.
Ik vond het geweldig leuk.
En wat een bioscoop!!
Ben je er al eens geweest?
En leuk Peter, Dirk, Errol, Helen en Ruud weer eens te zien.
Helen en ik concludeerden wel dat het toch echt twee klassen waren.
Sommige mensen kenden wij niet.
Mij staat bij dat er ook nog filmpjes zijn van onze actie tegen de Noorder Tangent.
Was nu maar een heel klein stukje.
Goed georganiseerd!

Peter - De middag vond ik zeer geslaagd.
Het was erg leuk om oud-leerlingen weer terug te zien.
Helen Eggenkamp en Marijke Volkers had ik uiteraard al wel eens bij een reünie gezien, net als Ruud Spall.
Enige jaren geleden was ik al eens bij hem thuis i.v.m. de film.
Dirk Helsloot zie ik uiteraard net als Gerard Davelaar meestal enkele malen per jaar.
De grote verrassing was de aanwezigheid van Errol Bouhuys die op de een of andere wijze altijd buiten ons vizier is gebleven na zijn schooltijd, hoewel wij elkaar in het grijze verleden eens per toeval op straat in Amsterdam tegengekomen zijn.
Als van ouds.
Ruud heeft er een prachtige gebeuren van gemaakt.
Daar laat ik het bij  omdat de nodige personen te middag c.q. film nog gaan meemaken.
EN uiteraard is zijn thuisbioscoop sowieso te gek.
Kortom, een geweldige en gezellige middag.

Dirk - Ik heb me zeer geamuseerd.
De film is er sterk op vooruitgegaan, was vroeger al leuk, nu nog leuker.
Ook de voorfilm (tijdsbeeld Utrecht, veel etalages - misschien teveel - en koppen van oud-leerlingen) was prima uit te zitten in dat knusse bioskoopje van Ruud, die ons hartelijk ontving.
En de toegift was lachen (Stef en Michiel Romeyn, etc.).
De voor- en nazit was ook buitengewoon gezellig, met Errol (spraakwaterval), Helen (ex), Marijke (aardig), Peter en Ruud en zijn vrouw.
Het was een leuke middag in Nieuwegein.

Helen - Ik heb je gemist.
De voorstelling vond ik leuk.
Ik was verrast door de oude beelden van station Utrecht en omgeving en de sfeerbeelden van 1970.
Verbaasd over al die foto’s van etalages die gemaakt zijn.
Helaas voor Marijke en mij zat Ruud destijds in een andere klas en we vermoeden dat de meeste foto’s gemaakt zijn van die andere klas.
Ik herkende er weinig, wel de jurken die over en over werden gebruikt.
En dan Alterna.
Het begon me weer te dagen wat we daar in Vierhouten hebben gedaan.
Veel herkenning en oh ja, hoe heette die ook alweer.
Miste af en toe de verhaallijn daardoor.
Ruud had alles prima verzorgd inclusief popcorn.
Goede middag gehad.
Veel plezier bij de volgende voorstelling.

Errol - Alterna; Het was een heel fijn weerzien met de klasgenoten.
De film, en hoe het is gedaan is top, bedankt voor wat je hebt gedaan Gerard, en natuurlijk ook Ruud die het heel professioneel heeft aangepakt.
Veel praat- en kijkplezier voor de volgende voorstelling.

Gerard - Ruud heeft een groot aantal foto's van de vitrines en kasten die wij in het eerste en tweede schooljaar gemaakt hebben.
We waren onder de indruk van de kwaliteit van de getoonde etalages, daar is veel werk in gaan zitten.
Voor zover ik weet, was er op woensdag tijd om te decoreren, en de volgende woensdag, met behulp van de eerder gemaakte decoratie, werd er geëtaleerd.
Is dat zo, of vergis ik mij?
En wanneer werden de kasten geëvalueerd?
Direct op woensdag, of later?
Wanneer werden de kasten leeggehaald voor de volgende opdracht?
De aanwezigen herkenden een aantal etalages als hun werk, ik moet bekennen dat ze voor mij allemaal nieuw waren.

Henze - Wat een geweldige middag avond was het.
Wat 'n geweldig vertoning hebben we mogen meemaken.
Wat 'n prestatie en wat 'n ambiance ten huize van Ruud.
Wie verwacht zoiets....?
Enorme verrassing om heel veel van ons decoratie- en etaleurswerk mochten zien omdat Ruud stiekem 's nachts school inging om foto´s te maken.
Dat is een aparte film waard vind ik!!
Ik meen te weten dat we 3 dagen verdeeld over 3 weken aan 't decor werkten.
En dan in een dag de etalage maken.
Zoiets.
Anders zouden we veeeeel meer etalages hebben gemaakt.
De evaluatie gebeurde volgens mij de dag later ....

Stef - Verrukkelijke middag in de intiemste bioscoop van 't land.
8 stoelen en privé bediening en vooral: hele goeie film.
Na lang doorzetten van 48 jaar (alleen al daarvoor een prijs verdiend. Orson Welles kreeg veel films niet eens af) een bijzondere film met heerlijk sentiment (Oh jeugd, wat waren we wild, sensueel en enthousiast) over onze werkweek in Vierhouten.

Met Wilma natuurlijk als kampioen haarscherp herinneren tot op de letterlijke tekst toe. Ik ging na twee jaar van school af (achteraf heel stom want mijn marketing is altijd ondermaats gebleven) en moest bij sommige beelden achter blijven.
Ruud en Gerard hebben me met deze film weer aangezet tot naïef denken en doen.
Want wat is dat heerlijk: uitgaan van een zee van tijd voor je, en je gewoon storten in avonturen, waarvan je de afloop niet weet.
Dank voor dit avontuur.

Truus - Alterna, dé film uit 1970, die, met nieuwste digitale technieken door Ruud Spall werd samengesteld, is vertoont in twee sessies in Nieuwegein.
Onder de futuristische ambiance van Star Wars, werd het zoeken naar een alternatieve samenleving herbeleefd, compleet met overvallen, revance, om tenslotte vrede met elkaar te sluiten.
Wat is er toch sinds die dagen veranderd in de Wereld?
Niets!!
Het is nog steeds hetzelfde: Alterna!

Wat heel fijn was, om dit alles te herbeleven met oud mede-studenten van de Nimeto:
Gerard, een echte meneer geworden, Stef, stukje Kokkels, Henze, levensgenieter, Wilma, die ons gelukkig nog op de hoogte bracht van belangrijke ontbrekende details, Ruud zonder pak en Truus: ben ik dat??
Ieder van ons heeft een ander pad gekozen en gevonden, na de Nimeto, en zijn daarin allen succesvol gebleken.
Toch waren we het er allen over eens, dat onze opleiding de basis heeft gelegd voor ieders carrière en dat we wellicht een steentje hebben kunnen bijdragen aan een nieuwe maatschappij, waar onze kleinkinderen verder op zullen moeten bouwen.
Met dank aan de gastvrijheid van de fam. Spall.

We hadden om de week decoreren en etaleren, dus, b.v. een middag en een ochtend decoreren, en die week daarop etaleren.
Dan kwamen Sikkers en/ of Hölzel langs om ons te beoordelen.

Wilma - Zondagmiddag zaten we daar in Ruud’s huisbioscoop op de rode trilstoelen en wat een verrassing toen bleek dat juíst Ruud zoveel etalages van iedereen op foto vastgelegd heeft.
Meer dan 45 jaar later bekeken we de beelden van de werkweek, onze eigen jonge uitvoeringen en vele gedecoreerde etalages.

Die etalages!!
Hoeveel voorbereiding en wanneer we de etalages af moesten hebben weet ik niet meer (ik had een eigen planning).
Wel herinner ik me, dat ongeveer een uur voordat alles af moest zijn een soort roep door de ruimte ging.
Zoiets als bij de beste bakkers van Nederland: “jullie hebben nog een uur” en dan ging iedereen als een speer aan het werk om alles op tijd af te krijgen.
Geen sjekkies meer roken, eerst werk afmaken.
En dan, ongeveer een kwartier voor het einde kwam er uit de etalage van Ruud een enorm kabaal: Hij had dan iets gedaan met het laatste draadje, bordje of plankje, waardoor de hele boel in elkaar stortte.
Daar keek niemand van op, want de ontwerpen van Ruud stonden bekend als complexe bouwsels met beperkte houdbaarheid.


In tegenstelling tot de etalage, bleef hij  zelf wel overeind: met zijn handen in de lucht mompelde hij dan zoiets van ‘dat hij dát weer had’.
Ons beleid was dat iedere gedupeerde etaleur recht had op hulp.
De reddingsoperatie bestond dan uit het terug zetten van gestapelde brokstukken op een wat eenvoudiger manier dan het oorspronkelijke ontwerp en een milde beoordeling waar ‘geen speld tussen te krijgen was’.


Ruud, wat heb je dat mooi gemaakt. Je hebt ons een prachtige documentatie gegeven van een periode uit ons ons leven.
En je hebt een waanzinnige huisbioscoop gemaakt op jullie zolder.
Ik heb genoten, dankjewel!!

donderdag 8 november 2018

ALTERNA - De Voorstelling


Hij is al een maand of twee klaar, na 48 jaar rondgezworven te hebben. Peter bewaarde de 8mm versie, jaren geleden kreeg Gerard de twee spoelen en filmde het over op video.
Uiteindelijk heeft Ruud er zich over ontfermd, met dit fraaie resultaat.

De ALTERNA film, nu met aangepast en synchroon geluid.
De film die we tijdens onze eerste werkweek in Vierhouten, juni 1970, maakten.

Slechts éénmaal vertoond aan de Kievitstraat, toen met asynchroon geluid, en een tape wissel die niet al te best verliep.

Ruud heeft een aangepaste soundtrack gemaakt, en de origineel opgenomen dialogen ingepast.
Kom jezelf bekijken, en hoor hoe je, zo'n veertig jaar geleden sprak.

De vertoning zal plaatsvinden in november, in de huisbioscoop van Ruud in Nieuwegein, op
Zondag 11 november, 14.00 uur en
Zondag 25 november, 14.00 uur

maandag 8 oktober 2018

ONS DERDE JAAR: STAGE

Om goed voorbereid op de arbeidsmarkt te komen was het derde jaar een stagejaar, waarin alle leerlingen twee maal 5 maanden bij een bedrijf te werk gesteld werden.

Mijn eerste stage was in Assendelft bij SPI BV, en de tweede bij V&D, Leiden.
Onlangs vond ik mijn eerste stageverslag weer terug, een samenvatting volgt hieronder.

Voor mij waren de stages nuttig, vooral bij SPI, een relatief klein bedrijf, met veel verschillende klanten, heb ik nauwkeurig leren werken in een klein team.

De drie delen van het bedrijf hebben er voor gezorgd dat ik met een breed scala aan onderwerpen kon werken, van ontwerp van stands bij DRIDIM, advertenties bij Haven  en Van Hoorn, en voorbereidend productie werk bij SPI, tot standbouw ter plaatse in voornamelijk Amsterdam, Utrecht en Duitsland.

Wat ook prima geregeld was, was het salaris, en de mogelijkheid om wat bij te verdienen gedurende de tijd over op de beurzen.
Ik had mij toegelegd op het maken van belettering op koven, en verklarende tekstborden, die moest je letter voor letter aanbrengen met behulp van plastic letters van de firma Bosman.
Een voordeel was ook dat er voor weinig geld oud standbouw materiaal overgenomen kon worden.
Ik herinner mij dat de nieuwe flat van Bart en Birgit vol gelegd kon worden met groene Heugafelt tegels. Die hebben ook jaren op de zolder van mijn schoonouders gelegen in Veenendaal.

STANDBOUW SYSTEEM INT. C.V. - Assendelft

Standbouw Systeem Internationaal C.V. is een zelfstandig opererend onderdeel van het bedrijven drieluik:

Haven en Van Hoorn - vormgeving en publiciteit
Dridim - drie-dimensionale publiciteits- en representatie objecten
Standbouw Systeem - standbouwbedrijf, met een dochteronderneming in Würzburg, Duitsland

Algemeen direkteur van deze drie bedrijven is de heer Haven.

hvh: Haven en Van Hoorn
Dit is een reklamebureau.
Het personeel bestaat uit een art-director, een ontwerper, een reproduktietekenaar en een secretaresse.
Ze zijn vormgevers van complete huisstijlen, verpakkingen, advertenties, folders, affiches, postzegels, prospecti en representatie drukwerk.
Ook worden er advertentie- en direct-mail campagnes verzorgd.
Natuurlijk nemen ze ook al het reklamewerk voor Dridim en Standbouw producties voor hun rekening.

Dridim
Dit bedrijfsonderdeel is gevestigd in een boerderij in Dirkshorn (NH), waar voornamelijk maquettes ontworpen en gebouwd worden.
Verder doet men aan binnenhuisarchitektuur, ontwikkeling van representatieruimtes, showrooms en exposities.
Ze zijn van mening dat een bedrijfsimage in alle vormen van drie-dimensionale publiciteitsobjecten consequent doorgevoerd dienen te worden.

Standbouw Systeem
Groeneveld, Haven, Soeters, van Beusekom
























Is een internationaal goed georiënteerd standbouwbedrijf.
Men is in staat groot te bouwen (bijv. overheidsopdrachten en hele tentoonstellingen).
Er worden veel stands gebouwd volgens een bepaald systeem, ideaal voor kleinere stands en informatie stands.
Snel te monteren en demonteren, een aantal malen te hergebruiken en de opslag vergt weinig ruimte.
De (spaanplaat) wanden worden in een raamwerk van houten staanders geplaatst.
De verschillende "ramen" worden met verbindingsplaatjes aan elkaar bevestigd.
De vierkante gaten in de bloembakken zijn voor de staanders, die daar doorheen gestoken worden.
Eventueel worden glasvitrines en etaleer plateaus aangebracht.

Beeldmerk
Verder bovenaan staan de oude beeldmerken.
Leuk gevonden, maar lastig leesbaar.
Daarom ontwikkelde Haven en Van Hoorn drie nieuwe beeldmerken.
Tevens werd de naam veranderd in Standbouw Produkties Internationaal.

Het werven van opdrachtgevers
Uit een oude catalogus worden de namen van de deelnemers verzameld.
Deze bedrijven ontvangen een folder en brief van Standbouw, met een antwoordkaart.
Degenen die hierop reageren zijn potentiële klanten.
Deze manier zorgt voor de meeste klanten.
Ook komt het voor dat op een beurs een fabrikant staat met een stand die hem niet bevalt.
Verderop staat een stand die hem wel aanspreekt, en zo kan hij zelf contact zoeken.
De eerste gesprekken gaan via de vertegenwoordiger, die de wensen van de klant zal nagaan.
Aan de hand van een uitgebreid vragenformulier ontstaat er een goed beeld van de firma van de opdrachtgever en de specifieke eisen waaraan de stand moet voldoen.
Aan de hand hiervan wordt er een voorstel uitgewerkt.
Dridim verzorgt een maquette van het te bouwen object.
Deze maquette wordt met de klant besproken, en eventueel nog aangepast.

Het bouwen
Wanneer er een accoord op gegeven is komt de standbouw machinerie op gang.
De systeemplanner heeft veel werk aan het maken van de bouwtekeningen en het invullen van paklijsten.
Meestal vind er een intensieve briefwisseling plaats met de opdrachtgever, en worden er veel informatieve folders aangeleverd.
Deze worden door de decorateurs gebruikt om beeldmerken te schilderen en in de juiste kleurstelling te plaatsen.
Aan de hand hiervan wordt ook de belettering en lettertypes voor de stand bepaald.
Natuurlijk is de informatie betreffende de beschikbare standruimte en plaats ook bekend.
Tijdbriefjes en opdrachtbonnen worden ingevuld, decoratiekisten in orde gemaakt en sokkels geschilderd.
Het modulaire systeem
Voordat de stand op de beurs gemonteerd gaan worden, worden de paklijsten gecontroleerd en afgetekend wanneer alles compleet is.

De technische ploeg gaat eerst naar de beurs om de stand te plaatsen.
Dit duurt gemiddeld een dag of twee.

De eerste fase op de bouwplek is het leggen van het tapijt (meestal Heugafelt tegels) op het afgebakende terrein op de beurs.
Daarna worden de wanden geplaatst en aan elkaar bevestigd.

De keuken en bar worden opgezet en ingericht en de friezen bevestigd. (de banden boven de stand).


Daarna wordt de stand geschilderd in de gewenste kleuren.
Het meubilair geplaatst en de waterleiding aangesloten.
De decorateurs zoeken teksten uit, en plakken lappen van foto's op de wanden.
Alfabetten (plastic letters) worden geleverd door de firma Bosman letters in Amsterdam.
De decorateurs zorgen voor de vignetten, de belettering en de etalering.
Meestal wordt de laatste hand net voor de opening van de beurs uitgevoerd.

De afbouw
Wanneer na de beurs de gebouwde stand gedemonteerd wordt, gaat dat via een paklijst waarop alle elementen vermeld staan.
Standdelen worden weer ingesorteerd en opgeborgen, de gebruikte letters verwijderd en weer in de alfabet lades gesorteerd, en betalingen geregeld.

SPI Activiteiten:
Begonnen in Assendelft op 16 augustus 1971.
De eerste maand voornamelijk voorbereidend werk in de werkplaats: Letters uitzoeken; letters spuiten; werken met een vergrotings apparaat; letters uitsnijden en inkleuren; fotopanelen maken en vignetten uitvergroten.

De eerste beurs was in Utrecht op 15 en 16 september.
Op 5 oktober op het Pharma Congres in Utrecht sokkels en wanden geschilderd, panelen gerestaureerd en beletterd.

Zeven en acht oktober naar de Interkama in Düsseldorf waar ik tekstpanelen maakte en schilderwerk verrichtte. Verder lichtbakken ophangen, panelen plaatsen en alles afschilderen. Deze werkzaamheden waren wat te krap gepland, dus er werden lange dagen gemaakt.

Machevo/Milieu beurs in Utrecht op 12 oktober.
Voor zes stands de belettering uitgevoerd.

De rest van de maand teksten voorbereid en uitgezocht en onderhoud van de systeem stands.
Europort RAI, Amsterdam 5 november.
Fotowanden gemaakt, schilderen, beletteren en goederen gedistribueerd.

De laatste beurs van 1971 was de Horecava op 27 december, waar ik timmer- en schilderwerk deed en beletteringen.

In 1972 kon ik nog mee naar de Landbouwbeurs in Amsterdam op 12 januari, waar ik de kopborden verzorgde alsmede nog wat schilderwerk deed.
Ik nam afscheid van het bedrijf op 14 januari, om op 17 januari te beginnen bij V&D in Leiden aan de Aalmarkt.

Standbouw: A. de Hullu
Vertegenwoordiger: Ben van Beusekom
Systeemplanner: Soeters
Reproductie tekenaar: Bart Groenenveld
Mentor: Aris Goed
Secretaresse: Brenda Pauw
Decorateurs: Adri en Sjaak Groot
Timmerman: Jan van Gerven
Ontwerper: ?

Gedurende het stagejaar waren er ook schooldagen.
Van 1972 kon ik de volgende traceren;
7 februari
24, 25, 26 februari: Excursie Euroshop, Düsseldorf
13 maart
27 maart
17 april
8 mei
29 mei
(gerard)

Eerder stageverhaal is hier te vinden.



maandag 24 september 2018

Uitnodiging Nico

Klasgenoot Nico heeft, na zijn pensionering, weer tijd om zich  wat intensiever met de schilderkunst bezig te houden.
De moeite waard om eens zijn recentere activiteiten te beoordelen op onderstaande data:

Gallery Colibri
nodigt u uit om
de nieuwe werken van

Nico de Vries - paintings en harlekijn sculptures
John Buys - keramiek
Kaj Odijk - paintings

te bezichtigen.

Zaterdag 10 november
Zondag 11 november
van 12.00 - 18.00 uur

Hapjes en drankjes aanwezig.

Welkom

Gallery Colibri Almere
Markerkant 136H
1316 AL Almere

Nico de Vries: 06 2255 9730

maandag 27 augustus 2018

OPEN ATELIER, 2018

Vier kunstenaars in ’t Zandt

Twee kunstenaarsechtparen in ’t Zandt stellen hun ateliers open in de weekends van
1 en 2 en
8 en 9 september van
12.00 uur tot 18.00 uur.

Toegang is uiteraard vrij en ze heten u van harte welkom om hun werk te bezichtigen, er over te praten en te discussiëren.

Marilyn Josiena en Jos Mulders hebben hun atelier aan de Hoofdstraat 4 in ‘t Zandt.

Edward Hölzel en Rosiet Baris vertoeven op nummer 39, direct naast de Mariakerk.
Ingang atelier Lissebonsepad no 1

Klik hier voor een video

De vier maken verschillend werk maar er is ook een overeenkomst.
Zij studeerden alle vier aan de academie in Den Haag, zij zijn collega’s maar ook vrienden.
Hun werk is hun leven!

Pak de auto of de fiets desnoods de benenwagen en maak van de unieke gelegenheid gebruik na een ritje door ons mooie Groningen in een dorp deze vier kunstenaars te ontmoeten.
Wanneer bent u in de gelegenheid om met de bedenker en de maker van zijn of haar werk en ook nog eens in het eigen atelier hetgeen normaliter alleen voor de betreffende kunstenaar toegankelijk is te vertoeven?
Juist nu wordt u die kans geboden!!
Maak er gebruik van!!

De kunstenaars vinden het leuk en heten u van harte welkom!!
U zult het ongetwijfeld als een leuke ervaring ondergaan!!

Vooraf kunt u natuurlijk ook de websites van de vier raadplegen.

donderdag 10 mei 2018

Professor Eitje op De Parade



























Huize Linda speelt de voorstelling
'Johnny van Doorn alias Professor Eitje' 
op De Parade in Utrecht van 6 t/m 12 augustus,
in een op de Parade toegesneden versie van 20 minuten.

Drie maal per avond.

Entree: 6,00.
Paradeterrein: 7,50 (voor 15.00 gratis)
Speelt in MINIdrie

Wees Welkom!





Johnny van Doorn alias Professor EITJE

Een uitbundige solo performance naar het werk van dichter, schrijver Johnny van Doorn (1944 - 1991) op muziek van Frank Zappa.

Professor Eitje raast vanaf de fifties door zijn levensverhaal.
Langs zondagsrust, LSD, vrije liefde, geluidspoëzie, publieks-beschimping en valse sixties nostalgie.

U bent gewaarschuwd: Johnny is terug! 

Spel: Stef van den Eijnden
Regie: Michael Helmerhorst
Techniek: Jos Houniet

NRC: "Verrukkelijke humor."
VPRO gids: "Stef van den Eijnden vertolkt Johnny en doet hem recht."

Johnny van Doorn was als ‘The Selfkicker’ in de sixties de eerste ‘performing poet’, die met veel dynamiek optrad en voor veel opschudding zorgde.
Vanaf de jaren 70 zette hij dit imago van zich af en schreef hij ingetogen maar met veel humor over zijn leven. 
Ook las hij zijn werk voor voor de VPRO radio en verscheen hij in het programma ‘Herenleed’ op TV en in het theater. 

De voorstelling belicht meerdere facetten uit zijn werk.

dinsdag 6 maart 2018

ONTMOET PROFESSOR EITJE

Theaterproductie 'Professor Eitje' naar Johnny van Doorn.

"Nee, ik heb geen heimwee naar de sixties.
Nou, misschien een klein beetje: je kon in die tijd de mensen nog zo gezellig op stang jagen".

Huize Linda speelt 2018/2019 de solo theatervoorstelling: 'Professor Eitje' op teksten van Johnny van Doorn.

Dit is een solo gebaseerd op de eerdere veel grotere voorstelling naar Johnny van Doorn:
'Een Magistrale Stralende Zon' uit 2005.

Op 18 maart wordt 'Professor Eitje' gespeeld, in aanwezigheid van Yvonne van Doorn,
in het stamcafé van Johnny van Doorn in Amsterdam Noord:
café 't Sluisje
Nieuwendammerdijk 297.
Aanvang 20.30
'Professor Eitje' duurt 60 minuten.

Reserveren:
't Sluisje, 020-6361712 of theaterhuizelinda@online.nl
De voorstelling belicht meerdere facetten uit zijn werk.

Professor EITJE                                                                                                             
De Eerste Nieuwe Romanticus Op Aarde.
                         
Idee, script en spel: Stef van den Eijnden
Regie: Michael Helmerhorst.

‘Professor Eitje’ is een dynamische ode op het werk van dichter, schrijver Johnny van Doorn (1944-1991) in een theatrale lezing van Professor Eitje over zijn leven door de jaren heen.
Met veel muziekcitaten van o.a. Frank Zappa uit the sixties worden de humoristische en felle teksten van Johnny van Doorn, zonder hem te imiteren, tot leven gebracht.
Johnny van Doorn was als ‘The Selfkicker’ in de sixties de eerste ‘performing poet’, die met veel dynamiek optrad en voor opschudding zorgde.
Vanaf de jaren 70 zette hij dit imago van zich af en schreef hij ingetogener, maar met veel humor over zijn leven.
Ook las hij zijn werk voor op VPRO radio en verscheen hij in het programma ‘Herenleed’ op tv en in het theater.

’Professor Eitje’ is als solovoorstelling gemaakt uit een eerdere productie van Huize Linda in 2005 op het werk van Johnny van Doorn: ‘Een Magistrale Stralende Zon’.

De pers over ‘Een Magistrale Stralende Zon’:

NRC: Verrukkelijke humor.
van den Eijnden zorgt op Oerol 2005 voor een verrassing.
De jaren 50/60 passeren zonder vals heimwee, compleet met draadjesvlees en vrije liefde.

De Gelderlander: Alle notabelen zijn gewaarschuwd: Johnny is terug!               

VPRO gids: Stef van den Eijnden vertolkt Johnny en doet hem recht.
(Wim Noordhoek)  

(zie op de website van Huize Linda een registratie onder Een Magistrale Stralende Zon)

Stef van den Eijnden maakte eerder literair muziektheater.
Tot 2001 met De Gebroeders Flint, daarna met Huize Linda:

‘Een Magistrale Stralende Zon’ 2005, 2006, een openlucht locatievoorstelling naar Johnny van Doorn.
Regie: Michael Helmerhorst.
‘Underdog’ 2007, Amsterdam Bellevue
Lunch productie naar Charles Bukowski. Regie: Wim Meuwissen.
‘Liederen op de wind’,
2011, liederenprogramma op accordeon, solo.
‘Underdog’, 2012
reprise als jeugdproductie. Parade.
‘Boerenbal’, 2013, eigen script en regie.
Jeugdproductie.
‘Van horen vertellen’, 2014, naar John Berger.
Regie: Wim Meuwissen
‘Met eigen ogen gezien’, 2015, eigen script.
Regie: Wim Meuwissen.
‘Het Orakel van Lage Vuursche’, 2016, naar Meir Shalev: “De 4 maaltijden”.
‘De accordeonist’, 2017, naar John Berger.
Regie: Wim Meuwissen.

Huize Linda
Tugelaweg 106 A,
1091 VS Amsterdam
020-4633326
06-20561212         
theaterhuizelinda@online.nl
www.theaterhuizelinda.nl

donderdag 4 januari 2018

REALITEITEN

(uit de Nimetokwintel van 22 december 1972)

Ik heb eens een paar jaar 's avonds 'op een benzinepomp gewerkt'.
Van 6 tot 9 uur.
Toen ik er de eerste avond zat, het was niet druk, kwam er een bejaard vrouwtje binnenstappen die vroeg of ze mij kon spreken.
Ik had daar geen bezwaar tegen en ze ging zitten op de stoel die ik haar aanbood.
"Bent u gelovig, mijnheer?", begon ze.
Ik antwoordde dat ik katholiek was opgevoed, maar dat ik dat als geloof niet meer geheel kon steunen; ik kon geloven zonder daar direkt de kerk bij nodig te hebben.
Een geruststelling voor haar was het blijkbaar wel, want zij geloofde sinds de dag dat zij God ontmoet had zeer sterk.
Hele citaten uit de bijbel stroomden uit het, door ouderdom getekende mondje.
Ik was even stil en vroeg haar wat verklaringen.
De hedendaagse maatschappij had mij namelijk aan het denken gezet en ik meende daar enkele citaten niet geheel mee te kunnen rijmen.
Zij was zo overtuigd dat ze niet geheel objectief met mij in discussie kon gaan.
Ze bleef echter doorspuien en dacht er waarschijnlijk niet aan dat dit wel een beetje veel was voor mij.
Om kwart voor negen vertrok ze en zei nog eens langs te komen.
Al die twee jaar dat ik er werkte kwam ze iedere week wel een keer bij mij.
Ik respecteerde het ideologische in het vrouwtje.
Hoe zij haar ideeën uitdroeg was ontroerend.






















Vaak bracht ze een koekje of snoepje voor mij mee, dat zat altijd ingepakt in een servetje, wat ze in elkaar gefrommeld in haar zak stopte.
Voor haar was het niet het hapje alleen wat ze bracht, ze bracht tevens een opdracht mee van de Heer om die bij mij uit te dragen.
Ik lachte er wel eens om, maar vond het wel erg goed van d'r.
Ik wist n.l. dat zij ook op straat en in winkels haar taak uitvoerde.
"Het vrouwtje met de grijze haren, het mutsje, de oude jas en haar uitgelopen schoenen".
Ze was 76 jaar.
Vaak als ik 's avonds thuiskwam dacht ik na over wat ze verteld had.
Geheel geloven kon ik het echter nog steeds niet.
Vorig jaar stopte ik met "pompen" en zag haar niet meer.
Van de week, ik kwam terug van school, werd ik op 't station aangesproken door een oud vrouwtje, het was "het vrouwtje van de pomp".
Ze was nog net eender gekleed.
Ik begroette haar en ze begon, naast mij zittend op een bank, te vertellen.
Het huis waar ze in woonde was te groot voor haar en ze was al lange tijd bezig een bejaardenflat te krijgen.
Overal waar ze kwam, kon ze niet terecht.
Of er was geen plaats, óf het was zo duur, dat ze het van haar pensioen niet kon betalen.
"Het grote huis behoorde door een gezin bewoond te worden", zei ze.
Ik was blij haar zo te horen praten, en dacht na over het irreële van de maatschappij.
Een groot huis achter laten en niet eens een voor haar gebouwd kleiner huis te kunnen betrekken.
Ze zag het echter als Gods wil, en dàt zag ik nou nèt niet zitten.

Henze J. Pegman E4a
Tekeningen: Bert Thomassen