(De datum kan ook 22 oktober 1998 geweest zijn.
Ik baseer dit op de correspondentie die ik later van Bert Thomassen mocht ontvangen, hierin staan beide data genoemd).
In de stromende regen druppelen één voor één de oud leerlingen het gebouw van de NIMETO aan de Smijerslaan binnen.
Leerlingen die in juli 1973 hun diploma van de afdeling etaleren van deze school behaalden.
Ik baseer dit op de correspondentie die ik later van Bert Thomassen mocht ontvangen, hierin staan beide data genoemd).
In de stromende regen druppelen één voor één de oud leerlingen het gebouw van de NIMETO aan de Smijerslaan binnen. Leerlingen die in juli 1973 hun diploma van de afdeling etaleren van deze school behaalden.
Ze zijn aangekomen op hun reünie.
Voorafje
De ontvangst door de huidige (1998) directeur Cras is allerhartelijkst.
Koffie wordt gepresenteerd in de aula en daar liggen ook de eerste foto's op tafel.
Er wordt herkend en niet meteen herkend.
Met spanning wordt gekeken naar de staat van grijze haren van de nieuwe binnenkomers.
De sfeer is wat onwennig: duidelijk ouder geworden mannen en vrouwen, die in 1973 aan het begin van hun carrière stonden, vertellen elkaar nu wat daarvan terecht is gekomen en tasten de mate van succes daarin bij elkaar af.
Voorafje
De ontvangst door de huidige (1998) directeur Cras is allerhartelijkst.
Koffie wordt gepresenteerd in de aula en daar liggen ook de eerste foto's op tafel.
Er wordt herkend en niet meteen herkend.
Met spanning wordt gekeken naar de staat van grijze haren van de nieuwe binnenkomers.
De sfeer is wat onwennig: duidelijk ouder geworden mannen en vrouwen, die in 1973 aan het begin van hun carrière stonden, vertellen elkaar nu wat daarvan terecht is gekomen en tasten de mate van succes daarin bij elkaar af.
Enkele van de oud-leerlingen zijn aanwezig met hun partner, van toen of van nu.
Ook oud-docenten komen een groet brengen, waaronder toenmalig directeur Stam en zijn echtgenote.
Het welkomstwoord van de directeur memoreert vooral de periode in de Kievitstraat, waar eind jaren zestig de afdeling etaleren startte.
Als voorbeeld van een carrière-resultaat toont de heer Cras een toen zojuist verschenen boek van Elly Hees (Van schrijver tot boekenkast) en nodigt ons daarna uit voor een korte rondleiding door de lokalen waar de huidige generatie leerlingen worden opgeleid.
Zoals al voorspeld kende deze bezichtiging meer een aanleiding voor gezellige kout dan voor diepgaande vragen over het huidige lesaanbod.
Veel "zo, zo!" maakte wel de inrichting van het computerlokaal los. Vervolgens een door de school aangeboden drankje in de 'smetteloze' bibliotheek.
Hoofdgerecht
Vertrek in de stromende regen naar restaurant "De Winkel van Sinkel" aan de Oude Gracht in Utrecht.
De ernaast gelegen winkel van Marijke Volkers en haar vriend Frans krijgt alle aandacht en bewondering.
Het restaurant is gevestigd in een voormalig bankgebouw naast de Scala bioscoop.
De entree wordt nog steeds beheerst door Cariatiden, pilaren in de vorm van meer dan "mans"
hoge vrouwenfiguren.
Binnen is het een enorm geroezemoes.
In het midden staan twee rijen tafels voor ongeveer veertig personen gereserveerd.
In een café-achtige ruimte, opzij van de enorme zaal, worden eerst wat aperitieven gedronken.
Sommige kelen moeten nu al gesmeerd worden.
Na een uurtje gaan wij aan tafel.
Aanschuiven betekent een keuze maken naast- of tegenover wie je tijdens de maaltijd zit.
Kom je naast iemand waar je vroeger altijd mee optrok of juist niet?
Dat is even aftasten, maar hoe langer er getafeld wordt, hoe meer er uiteindelijk toch geschoven wordt.
Voor iedereen hetzelfde menu, met een keuze uit twee hoofdgerechten.
De opgediende spijzen verdwijnen in no-time in de maag, zonder er veel aandacht aan te schenken.
Veel groter en vol van herinneringen zijn de aandacht voor- en de gesprekken over ieders reilen en zeilen in heden en verleden.
En zo hoort het bij een reünie.
- Waar woon je nu?
- Heb je kinderen?
- Wat voor werk heb je gedaan en wat doe je nu?
- Zijn jullie nog steeds bij elkaar?
Ook oud-docenten komen een groet brengen, waaronder toenmalig directeur Stam en zijn echtgenote.
Het welkomstwoord van de directeur memoreert vooral de periode in de Kievitstraat, waar eind jaren zestig de afdeling etaleren startte.
Als voorbeeld van een carrière-resultaat toont de heer Cras een toen zojuist verschenen boek van Elly Hees (Van schrijver tot boekenkast) en nodigt ons daarna uit voor een korte rondleiding door de lokalen waar de huidige generatie leerlingen worden opgeleid.
Zoals al voorspeld kende deze bezichtiging meer een aanleiding voor gezellige kout dan voor diepgaande vragen over het huidige lesaanbod.
Veel "zo, zo!" maakte wel de inrichting van het computerlokaal los. Vervolgens een door de school aangeboden drankje in de 'smetteloze' bibliotheek.
Hoofdgerecht
Vertrek in de stromende regen naar restaurant "De Winkel van Sinkel" aan de Oude Gracht in Utrecht.
De ernaast gelegen winkel van Marijke Volkers en haar vriend Frans krijgt alle aandacht en bewondering.
Het restaurant is gevestigd in een voormalig bankgebouw naast de Scala bioscoop.
De entree wordt nog steeds beheerst door Cariatiden, pilaren in de vorm van meer dan "mans"
hoge vrouwenfiguren.
Binnen is het een enorm geroezemoes.
In het midden staan twee rijen tafels voor ongeveer veertig personen gereserveerd.
In een café-achtige ruimte, opzij van de enorme zaal, worden eerst wat aperitieven gedronken.
Sommige kelen moeten nu al gesmeerd worden.
Na een uurtje gaan wij aan tafel.
Aanschuiven betekent een keuze maken naast- of tegenover wie je tijdens de maaltijd zit.
Kom je naast iemand waar je vroeger altijd mee optrok of juist niet?
Dat is even aftasten, maar hoe langer er getafeld wordt, hoe meer er uiteindelijk toch geschoven wordt.
Voor iedereen hetzelfde menu, met een keuze uit twee hoofdgerechten.
De opgediende spijzen verdwijnen in no-time in de maag, zonder er veel aandacht aan te schenken.
 |
| Klas 4 |
En zo hoort het bij een reünie.
- Waar woon je nu?
- Heb je kinderen?
- Wat voor werk heb je gedaan en wat doe je nu?
- Zijn jullie nog steeds bij elkaar?
- Kom je nog vaak in Nederland?
- Weet jij hoe het met die en die gaat?
- Laat eens zien.
- Jee dat jij die nog hebt.
- Eigenlijk ben je niets veranderd.
- Laat eens zien.
- Jee dat jij die nog hebt.
- Eigenlijk ben je niets veranderd.
De stemming wordt al gauw net zo losjes als vroeger in de kantine op school; alleen de witte jassen ontbreken.
Voor een groepsfoto verdwijnen we even 'naar achteren'.
Toetje
Omdat het restaurant op zaterdagavond wordt omgetoverd in een danszaal, worden we verzocht ons te verplaatsen naar de werfkelder van het pand.
Te harde muziek voor 'een goed gesprek' voor mensen van de seventies.
Een enkeling waagt zich aan een dansje tussen de vloeistof projecties.
De groep dunt langzaam uit, de die-hards en degenen die niet ver hoeven te reizen, blijven het langst.
Toch komt voor iedereen het onvermijdelijke afscheid dichterbij.
- Zullen we nog iets afspreken?
- Houden we contact?
- Over vijf jaar weer?
Voor een groepsfoto verdwijnen we even 'naar achteren'.
 |
| Kievitstraat; o.m. Marijke, Helen |
Toetje
Omdat het restaurant op zaterdagavond wordt omgetoverd in een danszaal, worden we verzocht ons te verplaatsen naar de werfkelder van het pand.
Te harde muziek voor 'een goed gesprek' voor mensen van de seventies.
Een enkeling waagt zich aan een dansje tussen de vloeistof projecties.
De groep dunt langzaam uit, de die-hards en degenen die niet ver hoeven te reizen, blijven het langst.
Toch komt voor iedereen het onvermijdelijke afscheid dichterbij.
- Zullen we nog iets afspreken?
- Houden we contact?
- Over vijf jaar weer?
Vier jaar zat je bij elkaar op school.
Waren het de vier gouden jaren die bepaalden hoe we richting aan ons leven gaven?
Veel herkenbaars zag je vanavond onveranderd terug.
In de jaren veranderde er veel, maar op een te verwachten wijze.
Geen verbazing daarover, geen afstand naar elkaar.
Wel het gevoel dat je in die vier schooljaren elkaar veel bagage hebt meegegeven.
Waren het de vier gouden jaren die bepaalden hoe we richting aan ons leven gaven?
Veel herkenbaars zag je vanavond onveranderd terug.
In de jaren veranderde er veel, maar op een te verwachten wijze.
Geen verbazing daarover, geen afstand naar elkaar.
Wel het gevoel dat je in die vier schooljaren elkaar veel bagage hebt meegegeven.
Blij dat je met hen op school hebt gezeten, dat je zo'n belangrijk deel van je scholing met hen hebt gedeeld. Wat goed is geweest, zul je nog vaak blijven herinneren.
Dat werkt als warme saus op een toetje.
Van binnen was ik warm geworden, buiten regende het nog de hele nacht, maar daar kon ik nu extra goed tegen.
Bert Thomassen, Januari 1999
De reünie was indrukwekkend in de overdrachtelijke zin van het woord. We waren blij met de aanwezigheid van een groot aantal mensen, maar we misten er toch ook een aantal.
Het voorwerk van uitnodigingen en ontvangst in de school werd verricht door directeur Cras.
Oud-leerlingen Frans van Riel en Bert Thomassen namen het volgende deel van de bijeenkomst voor hun rekening.
Er kon van een succes worden gesproken, en het mag een vervolg krijgen:
Vooraf was het idee gerezen om iets tastbaars te laten verschijnen van- en over de groep oud-leerlingen.
Dat werkt als warme saus op een toetje.
Van binnen was ik warm geworden, buiten regende het nog de hele nacht, maar daar kon ik nu extra goed tegen.
Bert Thomassen, Januari 1999
 |
| Schizo's (Dick Helsloot) |
De reünie was indrukwekkend in de overdrachtelijke zin van het woord. We waren blij met de aanwezigheid van een groot aantal mensen, maar we misten er toch ook een aantal.
Het voorwerk van uitnodigingen en ontvangst in de school werd verricht door directeur Cras.
Oud-leerlingen Frans van Riel en Bert Thomassen namen het volgende deel van de bijeenkomst voor hun rekening.
Er kon van een succes worden gesproken, en het mag een vervolg krijgen:
Vooraf was het idee gerezen om iets tastbaars te laten verschijnen van- en over de groep oud-leerlingen.
Dit door middel van een 'levensloop na het diploma' op schrift te stellen.
Tijdens de reünie deelde Bert zijn voorbeeld uit aan alle aanwezigen, en stuurde het later toe aan alle anderen.
Hopelijk een (digitaal) vervolg op deze Nimeto
Hopelijk een (digitaal) vervolg op deze Nimeto
Kwintel.
De bedoeling is dat -wie dat wil, maar liefst iedereen- elke oud-leerling zo'n levensloop door mailt.
Dat kan natuurlijk op de manier zoals je het zelf het beste vind.
In het hoofdstuk Hoe ging het verder met ... (december 2009) heb ik voor een aantal mensen iets summiers geplaatst, met de beperkte informatie die ik had, of uit de mails heb gehaald.
Ook werden er door de oud-leerlingen zelf stukjes ingestuurd.
Foto's uit onze schooltijd of reünies (bijvoorbeeld de foto's die op de 1998 reünie zijn gemaakt, heb ik nog nooit gezien, maar zou ik wel graag plaatsen) zijn van harte welkom.
Informatie over je stagejaar is ook interessant.
Aarzel niet en neem even de tijd om iets op schrift te stellen (en op te sturen).
Web links zijn ook welkom.
Je kunt mij het materiaal mailen op
gerard.davelaar@gmail.com
In eerste instantie wil ik het weblog zelf redigeren, maar dat kan veranderen.
FLICR
De bedoeling is dat -wie dat wil, maar liefst iedereen- elke oud-leerling zo'n levensloop door mailt.
Dat kan natuurlijk op de manier zoals je het zelf het beste vind.
In het hoofdstuk Hoe ging het verder met ... (december 2009) heb ik voor een aantal mensen iets summiers geplaatst, met de beperkte informatie die ik had, of uit de mails heb gehaald.
Ook werden er door de oud-leerlingen zelf stukjes ingestuurd.
Foto's uit onze schooltijd of reünies (bijvoorbeeld de foto's die op de 1998 reünie zijn gemaakt, heb ik nog nooit gezien, maar zou ik wel graag plaatsen) zijn van harte welkom.
Informatie over je stagejaar is ook interessant.
Aarzel niet en neem even de tijd om iets op schrift te stellen (en op te sturen).
Web links zijn ook welkom.
Je kunt mij het materiaal mailen op
gerard.davelaar@gmail.com
In eerste instantie wil ik het weblog zelf redigeren, maar dat kan veranderen.
 |
| Nooit afgemaakt intro van een langere Schizo strip |
 |
| Cadeau voor Gerard, handgeschilderd op een LP van The Band |
 |
| Strip is verschenen in Aloha, maar in zwart-wit |
 |
| (Dick Helsloot) |
 |
| (Dick Helsloot) |
 |
| Met zo'n trein forensden we jarenlang naar Utrecht |
FLICR
Geen opmerkingen:
Een reactie posten