Op groot formaat, eerst de dunne beige, en als laatste de dikke rode Kerst Kwintel.
KUIVEN
Dus op het schoolfeest kregen we een vetkuivengroep!
Om een uur of half negen begon MOAN met z'n eerste set. Dit was het progressieve gedeelte, wat ontaardde in oeverloos gepiel. Niet zo leuk dus.
Het tweede gedeelte was alweer beter, er werd toen meer rock 'n' roll gespeeld.Dit deed denken aan de jaren 1966/'67 met vooral Rolling Stones nummers (Walkin' The Dog) en Chuck Berry ( Route '66/Bye Bye Johnny), en verder ook nog een ouder nummer van Neil Young: The Loner.
Allemaal wel aardig, maar wat vlak vertolkt.
De grote klapper moest komen met de vetkuiven.
LONG TALL ERNIE & THE SHAKERS begonnen rond 23.00 uur te spelen.
Een mooie announcer kondigde het vijftal aan.
Het publiek werd enigzins geprovoceerd en begon met een fluitconcert.
De band opende met een instrumentaal stuk.
Daarna 'Whole Lotta Shakin' Goin' On', 'Good Golly Miss Molly', en nog wat van dat ijzersterke jaren-vijftig materiaal.
De dansvloer was stampvol en er hing een erg goede sfeer.
Op enige incidenten na (kapotte bierglazen) vond ik het een geslaagde avond.
Lof voor de organisatoren.
LONG TALL ERNIE ALLEEN VOOR AUTOBEZITTERS EN UTRECHTENAREN?
Het optreden op het schoolfeest van Long Tall Ernie & The Shakers ging wel mooi m'n neus voorbij, want ik moest de laatste trein naar huis nog halen.
De planning van de optredens was dus niet zo goed.
Veel mensen moesten om een uur of elf al weg, en zagen dus alleen MOAN maar.
Misschien kan er in de toekomst ook met ons rekening gehouden worden.
SCHOOL EN REALITEIT
Het is beslist geen uitzondering dat een school zich vrij slecht aan de realiteit aanpast. Vaak berusten de oorzaken hiervan op onwetendheid en soms op financiële gronden. Ook laat de communicatie tussen de leraren weleens het één en ander te wensen over.
Alvorens echter verder te gaan, doe ik er misschien goed aan er op te wijzen dat dit artikel geschreven is over de afdeling etaleren, omdat ik van de schildersafdeling nagenoeg niets weet. Stil maar beste schilders, ik schaam mij diep, of is dit soms een gevolg van de toch wel gebrekkige communicatie tussen de twee afdelingen?
Maar laat ik teruggaan naar mijn uitgangspunt: De school te bekijken in het licht van de realiteit.
Tot mijn teleurstelling moet ik dan constateren dat deze realiteit-schoolverhouding soms ver te zoeken is. En dit geldt voornamelijk voor de z.g.n. praktijkgerichte vakken.
Terwijl ik aan de ene kant verneem dat dit een M.T.S. is op H.T.S. niveau, hoor ik dezelfde dag nog dat het ministerie van Onderwijs plannen heeft om deze M.T.S. status te degraderen naar een veredelde ambachtsschool.
En als ik dan, al zal dat dan ten stelligste ontkent worden, een behoorlijk tekort aan materialen constateer (wat beslist niet nodig is, de Bijenkorf Eindhoven gooit dagelijks grote hoeveelheden materiaal weg, omdat de school het niet op komt halen) en hoor dan welk bedrag er voor de feestweek is uitgetrokken, tja, dan wordt het mij toch wel even zwart voor de ogen.
Maar goed, we zullen net doen of niets gezien en niets gehoord wordt, en vervolgen onze gang naar de praktijklessen.
Gang, inderdaad, ik dacht dat dit wel het juiste woord was. Natuurlijk, het heeft zijn charme die gang, maar of het nu direkt resultaatvehogend werkt, dacht ik toch wel in twijfel te mogen trekken.
Het leuke is dan ook nog, dat deze lessen gegeven worden door leraren, waarvan er een aantal alle mogelijke moeite hebben gedaan om zelf de praktijk uit te komen.
En dan komt eigenlijk mijn grootste grief.
Het ideaal: De Bijenkorf, het walhalla voor de etaleur.
Ja hoor: vier Bijenkorven en weet ik hoeveel leerlingen.
En zelfs bij het proberen te bereiken van dit ideaal zitten we scheef.
Terwijl wij met ons eeuwige stukje karton aan het worstelen zijn, ja originaliteit in materiaalkeus wordt zeer op prijs gesteld, maar we zijn toch echt niet allemaal bij machte steeds eigen spullen te kopen, koopt men in de praktijk veelal zijn decoratie. Niet dat ik wil zeggen dat dit de ideale oplossing is, maar terwijl men in de praktijk druk doende is te centraliseren, mechaniseren en rationaliseren, zijn wij bij ons op school bezig allemaal individualisten te kweken, en dat bedoel ik nu als ik het heb over de relatie: school - realiteit.
(jan naezer -e4a)
KOFFIE
Een poosje geleden werd onder deze kop een anoniem stencil uitgereikt.
Het was gericht tegen het gebruik van de plastic bekers, een standpunt waar de redactie zich helemaal mee kan verenigen.
Wij willen dan ook iedereen oproepen om voortaal een eigen beker te gebruiken, hoewel de rijen wachtenden in de pauze voor het koffiehok dan nog wel veel langer zullen worden.
Je kunt natuurlijk ook helemaal geen koffie meer drinken. Melk is veeeeeeel gezonder en je hoeft dan ook niet meer in de rij te staan.
Wat een voordelen.
Alleen zouden we er wel prijs op stellen als volgende stencils even ondertekend werden, dat komt dan nog sympathieker over ook.
EVOLUTIE
Onder deze naam werd de eerste krant van de oud-leerlingenvereniging van de afdeling etaleren, gepresenteerd.
Deze vereniging stelt zich ten doel om de contacten onderling te onderhouden en de bedoeling is om op den duur als belangengroep op te kunnen treden.
We kunnen wel stellen dat het een goede zet is geweest.
Het ligt dan ook in de bedoeling dat de vierde klassers van nu, aan het eind van het jaar nog nader geïnformeerd zullen worden.
De krant die uitgebracht is, zag er naar mijn mening goed uit, en ook de inhoud was, om het zo eens te zeggen: "voor elck wat wils".
Was deze eerste uitgave nog gestencild, in de toekomst zal men zeker een andere uitvoering kiezen. Doch bij gebrek aan geld kon het deze keer niet anders. We willen de organisatoren veel succes toewensen, en zien graag de volgende krant tegemoet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten