FORENZEN

Toen ik in 1969 naar de NIMETO ging, bleef ik in Veenendaal wonen.
Dat betekende vroeg opstaan, om de zeven kilometer naar station Veenendaal-De Klomp af te leggen en daar op de trein naar Utrecht te stappen.
De school begon om 8:45 uur, zodat ik rond 8 uur op het station moest zijn.
Omdat de leerlingen uit het hele land afkomstig waren, werd er zo geroosterd dat er op maandag vroeg in de middag begonnen werd en vrijdags werden meestal de lessen aan het eind van de ochtend beëindigd.
Het trein traject abonnement kostte ongeveer 45 gulden, waarmee ik de hele maand kon reizen.



















Natuurlijk zat iedereen in de 'Roken" coupé, en de eerste Javaanse Jongen werd in rijstvloei gedraaid en opgestoken.
Al snel zag de coupé helemaal blauw.
Ook toen al waren de treinen tijdens de spits erg vol.
Meestal reisden we met een zgn 'Hondekop', die piepend, krakend en schuddend over de rails ploeterde.
Na ongeveer 25 minuten kwam je aan op station Utrecht Centraal.
Op de kleine stations werden nog geen kranten verkocht, ik kocht mijn dagelijkse exemplaar in Utrecht bij een venter, die op de brug over de Catharijnesingel stond.
Voor een kwartje ontving je het laatste nieuws.
In de tijd dat ik daar kwam werd de Stationsbuurt gesloopt, wat lang voor grote overlast zorgde. Langs Vredenburg en de Rozenstraat de Oudegracht op, om zo via de Asch van Wijkkade en de Weerdsingel Oostzijde, in ongeveer 12 minuten de school aan de Kievitstraat te bereiken.
Nog net tijd voor een kop koffie van Bouma, voordat de eerste les begon.






















We reisden allemaal veel met de trein, ik herinner mij ook de spontaan opkomende 'ingelaste excursies' naar Amsterdam, die zo nu en dan georganiseerd werden.
Een retourtje Utrecht - Amsterdam Centraal kostte ongeveer 4 gulden, de reis nam zo'n 35 minuten in beslag, en voordat je het wist liep je op het Damrak. F
avoriete plaatsen waren de Headshop, toen voorin de Damstraat en natuurlijk het Waterlooplein.
De broer van Peter Walhout woonde in de Warmoesstraat en daar zijn we ook wel eens geweest. Volgens mij hadden de ouders van Majorie een snackbar aan de Oudezijds Achterburgwal, waar we ook wel kwamen.
Een ontdekking in de Headshop tijdens een van die trips was de witte dubbel LP "Daddy Rolling Stone" van Bob Dylan, 2 platen in een dichtgeniet stuk karton, met een fraaie insert van Peter Pontiac, al wisten we toen niet wie dat was.
Eén van de eerste stripwinkels in Amsterdam, "Lambiek" in de Kerkstraat, zorgde voor het benodigde geld.
Ik verkocht daar de (originele) uitgeknipte Tom Poes stroken voor, in mijn ogen toen, belachelijke prijzen.
Ieder boekje met een compleet verhaal bracht tussen de twintig en vijfendertig gulden op.
De lessen op school eindigden tegen half vijf, samen met Marijke Bos (Maarn) en Paul van Huizen (Hilversum), moesten we ons dan haasten om weer op tijd op het station te zijn, waar we rond 5 uur opstapten, om tegen zessen weer thuis te zijn.

(Gerard)

Voor meer stationsfotos: Stationsweb