PRAATJE IN 't VEEN

Een paar weken geleden kwam ik eindelijk op het spoor van Anja van Minnen, die twee jaar op de NIMETO heeft gezeten. Ik vertelde haar over dit weblog, en ze zei dat ze nog af en toe contact had met Paul van Huizen en René Verbruggen, twee klasgenoten die ik nog niet had kunnen vinden. Op drie augustus organiseerde Anja een Praatje in 't Veen en hiervoor had ze René en Paul uitgenodigd. Anja woont al vele jaren in Veenendaal, en heeft een fulltime baan.
ANJA: "Gisteren zijn René en Paul bij mij op bezoek geweest. Het was reuze gezellig en we raakten niet uitgepraat. Het grappige is dat ieder zo zijn herinneringen heeft. En dat de ander dat dan weer compleet kwijt is".

Enkele weken geleden kreeg ik een mailtje van Paul van Huizen. Hij had mijn naam via zijn vriend Wolter op Schoolbank gelezen. Ik heb uiteraard onmiddellijk teruggeschreven en we hebben meteen een afspraak gemaakt. En (toeval bestaat niet) twee weken na dat mailtje belt Gerard Davelaar mij. Ik viel bijna van mijn stoel. Ik heb toen ook meteen René Verbruggen gebeld. Met René en zijn vriend Eduard heb ik nog heel lang contact gehad. Maar dat was de laatste 5 jaar een beetje verwaterd. René verteld dat Paul bij mij zou komen en René zei meteen heel spontaan: 'oh, maar dan kom ik ook!'
Maandag 3 augustus was de grote dag! Het was prachtig weer en Paul kwam om tien uur aan met de trein. René kwam wat later. We hebben heel wat gepraat, over nu maar uiteraard ook over vroeger.
In eerste instantie wist Paul helemaal niets meer van onze werkweek in Vierhouten. Later kwam alles een beetje terug. Ik wist nog veel van de nachtwandeling. Ik zat in een groepje dat vertrok en als eerste bij een bruiloft aankwam, waar wij niet echt welkom waren…, daarna zijn we ontzettend verdwaald en pas tegen de ochtend kwamen we weer bij ons kamp aan.
De laatste ochtend van de werkweek, toen bijna iedereen met erge keelpijn in bed lag en René en ik, en waarschijnlijk nog enkele mensen, de boel hebben opgeruimd.
Het witte feest, de oude school, de heer Bouma in de Kievitstraat.
De stifttand van Paul, die er regelmatig uitviel.
Nico, die toen al een auto had.
En dan de anderen. Stef, die bij ons toen al als komiek overkwam.
Dick, als de al wat oudere.
En uiteraard Wilma en Elly, onafscheidelijk die twee.
Over de zeilweek wisten de jongens niets, want dat hebben ze niet meegemaakt.
Jammer, want daar weet ik ook nog wel veel van. Met name het muziekkorps dat de jongens hadden samengesteld van muziek instrumenten (van de plaatselijke harmonie van Uitwellingerga). En dus ’s nachts een prachtig concert hebben gegeven. De volgende dag kwam de directeur van school om ons een fikse uitbrander te geven.
En de uitleg van de gymleraar, dat een BM-er NOOIT kon omslaan. De eerste de beste boot die omsloeg was de boot met het groepje van de gymleraar. En de heer Van Veen die illegaal Beerenburger verkocht.
Goed, veel herinneringen dus. En dat is allemaal 40 jaar geleden. En dan krijg je dus binnen twee weken weer contact met twee mensen uit die tijd. Ik vind het nog steeds ongelofelijk. Ik zou het ook erg leuk vinden om nog meer mensen uit die tijd te ontmoeten. We moeten maar eens wat organiseren.

PAUL: Heel bijzonder om mensen na zo'n 40 jaar weer eens te spreken!
Afgelopen week de hernieuwde kennismaking met Anja en René gehad en dat was uiteraard een leuke, lange dag. Ik heb daar wat foto's gemaakt en die staan hierbij. Het lijkt mij heel leuk om ooit meer mensen van "toen" te spreken, maar als ik het zo zie komt dat via deze blog wel goed.
Via Anja heb de NIMETOblog over vroeger bekeken. Ik was totaal verrast over de omvang en de informatie daarvan, heel erg leuk! Verder beluister ik nog net zo graag de undergroundmuziek en aanverwante shit als toen, al is mijn muzikale smaak nu veeeeeeel breder: pop, jazz, klassiek, veel opera, americana en wereldmuziek. Altijd staat dat versterkertje aan!



Foto 1: links Paul van Huizen, rechts Anja van Minnen
Foto 2: links Paul, rechts René Verbruggen